Magazyn9 8101 djvu

75

tego jest nie łatwo: musimy przypuszczać, że cały tułów i kończyny górne Japończyków pozostały w szeregu filogenetycznym znacznie wtyle, a tylko kończyny dolne, może dzięki przystosowaniu się funkcyonalnemu, stały się bardzo postępowe. Kwe-stya ta musi nadal pozostać nierozstrzygniętą.

Powracając jednak do Murzynów, pragnąłbym jeszcze podkreślić, iż udało mi się wykazać na podstawie 15 cech, że istotnie zachodzą morfologiczne różnice między Europejczykami a Murzynami i że ci ostatni stale wykazują więcej cech prymitywnych. Wskutek tego mogę twierdzić, że Murzyni posiadają prymitywniejszą budowę mięśni, że więc należy ich uważać za rasę filogenetycznie niższą od Europ ej czyków.

Podobny pogląd, jak wynika ze wstępu do niniejszej pracy, był wypowiedziany przez Soemmering’a już przed 140 laty. Lecz dotąd było to tylko przypuszczenie nie poparte żadnym ma-teryałem dowodowym. Chcąc moje twierdzenie jeszcze bardziej uzasadnić a temsamem silniej podkreślić, zajmę się dalej zestawieniem tych cech, które nie dały się wyrazić cyframi. Będą to przeważnie cechy opisowe Europejczyków i Murzynów; Japończyków musiałem pominąć, dla braku odnośnych danych. W tabeli IV podaję już odrazu pewien wybór cech, co do których wartości morfologicznej jesteśmy dość dobrze poinformowani.

TABELA IV.

	Murzyni	Europejczycy
Głowa.
Ogólniki o mięśniach twarzy.	Mięśnie silnie rozwinięte, lecz bardzo mało zróżniczkowane.	Różniczkowanie mięśni silnie zaznaczone.
Plati/smn myimles	Częstokroć prymitywny charakter, np. promieniowanie włókien ku karkowi	—
M. ąiuulratus Uibu in-ferior.	Skrzyżowanie mięśni stron obu w linii medjalnej, przyczem podbródek zostaje niemal całkowicie pokryty.	Słabszy rozwój mięśni. Skrzyżowanie jest objawem rzadkim.
M zygomntitlis.	Szeroki i masywnie zbudowany. Średnia szerokość 18 mm.	Znacznie słabiej rozwinięty. Średnia szerok. 8 mm.