dodanie nadmiaru KMn04 prowadzi do powstania oleistej eksplozyjnej fazy Mn207, którą można ekstrahować do CCI4 w którym jest w miarę stabilna - krystalizacja zachodzi w 5-9 °C dając czerwone kryształy, struktura Mn207:
03Mn-0-Mn03 z kątem MnOMn =120,7°
• znany jest tylko w jednym otoczeniu a mianowicie jako ciemno zielony jon manganianowy Mn042-;
=> można go uzyskać poprzez utlenianie Mn02 stopionym w KOH i KN03
=> odparowanie roztworu KMn04 i KOH
o Trwały jedynie w środowisku bardzo zasadowym, inaczej będzie ulegał dysproporcjonalizacji:
Mn042_ + H+ Mn04” + Mn02(S) + 2H20
=> znanych jest tylko kilka autentycznych związków na V stopniu utlenienia np. oxychlorek MnOCI3 (rozkład powyżej 0°C
można go otrzymać poprzez redukcję KMn04 rozpuszczonego w HS03CI za pomocą sacharozy
Oxo anion Mn04°~ były często wspominane jako związki przejściowe przy redukcji nadmanganianów - ale nie ma na to przekonywujących dowodów.
Binarne związki- Mn02 jako szare lub czarne ciało stałe -występuje w rudach jako piroluzyt - zwykle niestechiometryczny
• Mn02 otrzymywany przez utlenienie Mn w wysokich temperaturach -struktura rutylu jak dla wielu tlenków typu Me02.
• standardowa produkcja to rozkład Mn(N03)2»6H20 (530°C) ale i tu niestechiometryczny
V - obojętny w stosunku do większości kwasów o ile nie jęst grzany:
Mn02 + HCJ—MnCI2 + Cl2 + H20
• MnF4 - bezpośrednia reakcja z pierwiastków, nietrwały -► MnF3 i F2
Najważniejsze w tej grupie to tlenki (utlenianie Mn lub MnO w 470°C )
4Mn + 302 -►2Mn203
Mn203 powyżej 1000°C Mn304, który jest spinelem Mn"Mn2'"04