mity099

200 Swaróg

wit, Trzygłów i Jarowit, to tylko lokalne nazwy tego samego najwyższego boga słowiańskiego - Swarożyca.    _v

Swaróg - zob. Swarożyc.

Swatawa (Svatava) - u Dalimila jedna z wojowniczych dziewcząt, walczących pod wodzą —> Wlasty przeciwko —» Przemysłowi.

Swetolik - legendarny władca południowosłowiański. Według Popa Duklanina (c. 10) syn i następca —»Świętopełka. „Kroczył śladami swego ojca, kierując się przykazaniami Pańskimi". Miał synów i córki. Zmarł w dwunastym roku panowania. Tron po nim objął syn -» Władysław.

Swetomir - legendarny władca południowosłowiański. Według Popa Duklanina (c. 8) objął rządy po śmierci „czterech złych królów", synów -> Ratomira. Zaprzestał prześladowania chrześcijan. Za jego panowania rozpoczęła się działalność „filozofa" Konstantyna. Po Sweto-mirze władzę królewską przejął jego syn -»Świętopełk.

Swetozar - legendarny władca południowosłowiański. Według Popa Duklanina (c. 21) syn i następca —> Krepimira. „Był łagodny i pobożny i żył w bojaźni przed Panem". „Umarł w pokoju", zostawiając tron synowi —> Radosławowi I.

Swewlad (I) - legendarny władca Gotów i protoplasta dynastii południowosłowiańskiej. Pop Duklanin (c. 1), stwierdzając, że w czasach cesarza Anastazjusza I (491-518) i papieża Gelazego I (492-496) pojawił się od północy „dziki i nieokiełznany" lud Gotów, nad którym panowali trzej bracia - (zob.:) Brus, Totila i Ostroil - dodał, że byli oni synami „jakiegoś króla Swewlada". Bliższych danych o nim brak.

Swewlad (II) - legendarny władca Gotów. Według Popa Duklanina (c. 3) wnuk —> Swewlada I, syn —> Ostroila. Po zajęciu przez ojca Ilirii i Prewalitany został wysłany, „aby podbił obszary za górami" (Raszkę i Bośnię?). Na wieść o śmierci ojca w bitwie z wojskami cesarza konstantynopolitańskiego powrócił spiesznie, „sądząc że natknie się na ludzi cesarza i pomści śmierć ojca, lecz nikogo nie znalazł". Objął godność królewską, spłodził syna -» Silimira, „granice zaś jego królestwa rozciągały się od Winodolu [w nadmorskiej części Chorwacji -J. S.] po.Apollonię, (obejmując) obszary zarówno nadmorskie jak i po-zagórskie. Wyrządziwszy wiele krzywd i zła chrześcijanom zamieszkującym miasta nadbrzeżne, zmarł w dwunastym roku swego panowania". Rządy po nim objął Silimir.

Swewlad (III) - legendarny władca południowosłowiański. Według Popa Duklanina (c. 30) (czwarty, najmłodszy?) syn -> Prelimira i Prechwały z Raszki. W dokonanym już za życia ojca podziale królestwa Swewladowi przypadł kraj „zwany po słowiańsku Podgorje, a po łacinie Submontana" (latopisarz dokładnie wylicza miasta i żu-panie wchodzące w skład działów). Nic więcej o nim nie wiadomo poza tym, że sprawując wraz z pozostałymi braćmi rządy tyrańskie, sprowokował bunt własnego ludu, który sprowadził przeciw nim -» Legeta, syna Kreszimira, i jego siedmiu synów. Niemal wszyscy synowie i wnukowie Prelimira zostali wówczas wytępieni.

Sylwester - legendarny władca południowosłowiański. Według Popa Duklanina (c. 31-32) syn -> Bolesława i Kastreki, a wnuk —> Prelimira. Jako jedyny ocalał z rzezi potomków Prelimira sprawionej przez -» Legeta i jego siedmiu synów. Wraz z matką zbiegł do Lau-sium (Dubrownik), skąd Kastreka pochodziła. Gdy Opatrzność wygubiła potomstwo Legeta, lud sprowadził z Lausium Sylwestra i oddał mu władzę królewską. „Sylwester zarządzał całą Tetrarchią w pokoju, w poszanowaniu Boga i prawa". Po nim panował jego syn -» Tugemir.

Szarka (Sarka) i Ctirad U Dalimila (c. 13) Szarka była jedną z dziewcząt -> Wlasty. Jako że była najpiękniejsza, towarzyszki przy jej udziale zorganizowały zasadzkę na mężczyzn: związano ją i położono w ciemnym lesie („Jeszcze dzisiaj miejsce to zwą Sarka"), położono