moda kobieca XXw str132

te, często wszywano je do kimonowego podkroju pod pachą lub oc razu krojono kimonowo. Pojawił się w tym czasie rękaw wszyty do podłużnego podkroju pod pachą i wykończony szeroką stebnówką, tak samo tak mankiet i kamizelkowo odstęb-nowany j>rzód. Wszywano również rękawy <lo ramienia bluzki wyciętego w ząb lub dc karczks o formie dwu długich epoletów. wokół których przyszywano zmarszczoną bluzkę, krojoną w całości z kimonowym rękawem. Długie rękawy naderwano z tyłu przy wszyciu, a przy dłoni wykańczano mankietem w postaci falbanki: krótsze sięgały przeważnie do łokcia. Zarówno rękaw, jak i bluzko zawieszone były na figurze miękko ! swobodnie, nie modelowały jej i nie miały sztywnej formy.

Kołnierze odznaczały się wówczas bogactwem fasonów. Noszono więc kołnierze „a la Medici" lub „a la Mana Stuart”, poza tym wykładano, odstające od szyi, marynarskie łtp.. zwykle z jedwabnej tkaniny w innym kolorze niż bluzka. Jeżeli kołnierze były wykonane z tego samego materiału — zahaftowywano jo całkowicie barwnymi jedwabiami. Kołnierze i mankiety, zarówno z aksamitu jak i futra, miały szerokie wypustki wokół brzegów, z tej samej tkaniny, z której wykonany był płaszcz lub żakiet.

„Szmizetka” z gipiury pojawiała się jeszcze do 1912 r.. ale tylko u starszych, bardziej konserwatywnych osób. i na Ogół przy sukniach wełnianych. Wiele sukien odkrywało juz ramiona i szyję.

PŁASZCZE

Charakterystyczne ula tego okresu były tzw. ..paltoty" maskujące stan, o plecach rozszerzających się ku dołowi za pomocą krytej fałdy lub środkowego szwu po skosie {ił. 132). Posiadały one na ogól umiarkowaną długość — zakrywały połowę lub trzy czwarte S|>ódnicy; czasem z tyłu lub z przodu były wydłużone. Płaszcze zimowe były dość długie ) duże; albo w rodza.m burek z grubego materiału „double face", a i bo też zwane „de villc", z pięknej czarnej tkaniny, ozdobione riuszami, haftem angielskim lub „broderie”.

Okeło 1910 r. zaczął się rozwijać typ płaszcza krawieckiego, który konkurował z. rozpowszechniającym się również wówczas sportowym płaszczem amerykańskim o kroju reglanowym i noszonym jeszcze hnwelokicm. Około roku 1913 nastąpiła zmiana w kroju okryć damskich Poprzedni krój pleców i zwyczajne rękawy zmieniły się. według kaprysu mody. w plecy „workowate" i małe, krótkie rękawy, co w całości nadawało