lub entalpię właściwą (wielkość intensywną)
li u pv (2.8)
Po wyznaczeniu z równaniu (2/7) wartości energii układu w stanie m i a;:
U, “H, p,V, (?„<))
U2~K2 p.V-; (2.10)
następnie po podstawieniu do (2,3.) otrzymuje się
H, ■ piV: - (H| - pjV,) ■= O,--Li- (2.11)
muz po wykorzystaniu wyrażenia nu pracy* toehnie/uą
Lu,. ^ i,) 'ł 1*1 v, -= p.’V:> (2.12)
uliyymuje się drugą posiać 1/1
H • ii. 1,1.; (2.13)
lub w odniesieniu do 1 kg substancji
)»;• In <j« = Lly (2.14)
Systemem otwartym nazywa się system, w którym poza energią również substancja przepływa przez powierzchnię graniczną urządzenia wiążącego, tj. brzeg tzw. objętości kontrolnej. System otwarty może zmieniać swoją masę przez doprowadzenie lub odprowadzenie substancji, wówczas równanie IZT dla systemu otwartego ma postać
! O -o li |
- dL + h-dm |
(2.15) |
itl l - dQ - |
- dL, + h-dm |
(2.16) |
gdzie h jest entalpią właściwą doprowadzonego (odprowadzonego) strumienia masy dtn.
Układ otwarty jest najczęściej traktowany jako ustalony, tzn. parametry .łanu zmieniają się od punktu do punktu, lecz pozostają niezmienne w czasie
i Uli milowi Tir7(*riJ(/Uf(\(iK) unJitlionnil' nt-mn l,...... I.......—-.—-----
łJruga zasada termodynamiki wynika z wieloletnich obserwacji przyrody :k'<>czy nieodwracalności oraz kierunku przebiegu zjawisk. Wyróżnia się zja-! odwracalne i nieodwracalne. Te pierwsze są wyidealizowanym modelem .twisk rzeczywistych, które sq zawsze nieodwracalne. Nieodwracalność jest \ z tarciem (generowanie ciepła wewnątrz systemu), z reakcjami ebe-
k / iiymi (np. spalaniem) i mieszaniem się substancji. Obserwując różne samo-uiuc procesy w przyrodzie, zauważa się, że przebiegają one w ściśle okrcślo-:u kierunku. Jedno ze sformułowań IIZT jest następujące: niemożliwa jest I ,t maszyna obiegowa, w której system wykonuje pracę dodatnią i współdziała iI.- ■ z jednym źródłem ciepła, od którego doprowadza się ciepło do systemu. isl'v taka maszyna była możliwa, to byłaby perpetuum mobile drugiego ro--,i|u. Inaczej, krótko, IIZT stwierdza niemożliwość zbudowania perpetuum • •*•!;.' drugiego rodzaju.
Takich szczególnych sformułowań UZI, podanych w literaturze, można i:".iuczyć wiele. Nie mają one jednak większego znaczenia przy stosowaniu ' l dn rozważań ilościowych.
Matematycznie sformułować IIZT można za pomocą entropii S, którą to ■.ii u; stanu wprowadził do termodynamiki w 1865 roku R. Clausius. Za jej oimreą można też odróżnić przemiany odwracalne od przemian nieodwracal-
. i ■! j
U zasada termodynamiki systemu zamkniętego wyraża się zwykle zależno-
dS
dla przemiany odwracalnej
a 17)
dQ .
ds =—+do T
dla przemiany nieodwracalnej
(2.18)
.I n- da -—^7^- oznacza przyrost entropii spowodowany nieodwracalnością
-.‘udany (dQ<iy*s - ciepło dyssypacji energii wewnątrz układu, spowodowane .i. i.-m. mieszaniem, reakcją chemiczną). W podanych zależnościach wielkość i, ' >l,:' śla ciepło przekazywane pomiędzy systemem (układem) a otoczeniem.