UL Saftfaii mie powierzchni walcowych wewnętrznych JL2JL Szafowanie osiowe
Przy szlifowaniu osiowym (rys. 11) przedmiot jest mocowany w uchwycie trój-tit^ąiwym i wykonuje ruch obrotowy n^ oraz ruchy posuwisto - zwrotne o wartości posuwu osiowego fa. Tarcza ścierna ma ruch obrotowy ns , a po każdym podwójnym *otai przedmiotu jest do suwana promieniowo (poprzecznie) o pewną wartość fr.
Przy szlifowaniu wewnętrznym średnica ściernicy d3 jest ograniczona wymiarami otworu i wynosi zazwyczaj 0,7-0,9 średnicy otworu szlifowanego. Dlatego przy małych otworach dla uzyskania odpowiedniej gładkości powierzchni prędkości obrotowe tarcz ściernych są bardzo duże, dochodzą do 100000 obr/min.
Rys. 11. Schemat szlifowania osiowego otworu
3.2.2. Szlifowanie promieniowe
Ta odmiana szlifowania stosowana jest do przedmiotów o niewielkiej długości. Tarcza ścierna styka się z przedmiotem szlifowanym na całej jego szerokości. Wykonuje ona ruch obrotowy ng i ma ciągły ruch posuwowy promieniowy £. Przedmiot obrabiany ma tylko ruch obrotowy n^ (rys. 12).