r
Pochylnia do wózków, o szorstkiej nawierzchni, w osiedlu Sadyba w Warszawie
W terenie osiedlowym najlepiej jest przyjmować średnią dla kroku spacerowego, to znaczy długość 75 cm, któremu powinna odpowiadać suma podwójnej wysokości podstopnicy i jednej szerokości stopnicy. Jeżeli więc wysokość wyniesie 8 cm, wtedy szerokość powinna równać się 59 cm.
Pergole i trejaże są szczególnie potrzebne w typowych, monumentalnych osiedlach, stwarzających atmosferę zagubienia i niepewności.
Warunki wypoczynku, szczególnie biernego, w pobliżu pergoli i trejaży są pełniejsze. Obiekty te osłaniają często nieatrakcyjne widoki, stwarzają izolację akustyczną i wzrokową dzięki dekoracyjnie okrywającym je pnączom. Właściwie zaprojektowana pergola czy trejaż stwarzają potrzebny cień lub półcień i w bezpośrednim sąsiedztwie utrzymują odpowiednią dla organizmu człowieka wilgotność powietrza dzięki ścianie zieleni.
Trejaż może być wolno stojący lub przymocowany do elewacji budynku — zwłaszcza szczytowych, o dużych, monotonnych, szarych płaszczyznach.
Najczęściej stosowanymi na trejaże materiałami są listwy drewniane lub belki drewniane i stalowe, umieszczone na słupkach, murkach kamiennych lub betonowych. Fundamenty trejażu wykonuje się poniżej linii zamarzania. Słupki konstrukcyjne zamocowuje się do fundamentu za pomocą wbetonowanych kątowników lub ceowników. Wszystkie elementy metalowe zabezpiecza się przed korozją.
Częściowo rolę trejażu, np. w miejscu wypoczynku biernego lub przed wejściem do budynku, spełniają punktowo usytuowane maszty. Wykonuje się je z dwuteowników, teowników lub kątowników o wysokości 2,5—3 m ponad poziomem terenu, wbetonowanych w ziemię
Lekka konstrukcja drewniana trejażu w osiedlu Sady Żoliborskie w Warszawie
57