Ogólne równanie momcnlów <11.1 li .ri iep,n pi eil.óulu bęil/.lt minio ponlin
M(x3) = - Px3 + Ra(x3 - 2) - 4q(x3 - 4) + RB(x3 - 6),
dla:
M(x3 = 8) =
natomiast siła tnąca dla trzeciego przedziału F(x3) ~ ~ p + Ra ~ ty +
dla:
Wyznaczenie maksymalnego momentu zginającego. Znajdujemy przekrój, w którym moment zginający ma wartość maksymalną. Moment ten znajduje się w diugim przedziale. W celu wyznaczenia wartości maksymalnej przyrównujemy siłę tnącą drugiego przedziału do zera.
Ponieważ
dMx2
dx
= T(x2)=-q(x2-2)-P + RA=0,
stąd
x0 = 3,77 m.
Dla tej odciętej moment gnący ma wartość maksymalną i wynosi
m(x2 = x0) = ~Px2 + ra (*2 - 2) - <1 (*2 - 2) • -X2? 2- = 8, 35 kNm.
Dla belki obciążonej jak na rysunku 2.2la wyprowadzić wzory na siły tnące i momenty gnące i według tych wzorów sprawdzić wykresy podane na rysunkach 2.2 lb i 2.21c.
Aby wyznaczyć reakcję pionową w-punkcie B, bierzemy sumę momentów względem punktu B, natomiast przy wyznaczaniu reakcji pionowej w punkcie A korzystamy z sumy rzutów sił na oś 07. Zakładamy, że zwroty reakcji skierowane są do góry.
RB — — Ra + 10,4 = 81 kN.
Wykorzystując sumę rzutów sił na oś 07, otrzymamy Z^y = ~ 4<?i + Rb “ <?2'2 = 0,
skąd
j?4 = 23 kN.
Znak dodatni dowodzi, że rzeczywisty zwrot reakcji RA jest zgodny z założonym.
69