Wtedy
%Ma =-MuA +M +P • 2,6 + q -1,4 • 3,3 = O,
skąd
MuA = 266,8 kNm.
Wykorzystując sumę rzutów sił na oś 07 otrzymamy
XPy=RA-P-g-1,4 = 0,
skąd
Ra=-76 kN.
Znak ujemny dowodzi, że rzeczywisty zwrot reakcji RA jest przeciwny do założonego.
Wydzielamy w belce trzy przedziały.
1) Pierwszy przedział będzie się zmieniał
Ogólne równanie momentów dla pierwszego przedziału będzie miało postać
M(x\) - -MuA +RA'x1»
dla:
= o) = - 266,8 kNm,
M(x\ = 0,8)= - 206 kNm,
natomiast siła tnąca dla pierwszego przedziału
2(xl) = dla:
T(x\ = 0) = 2 6 kN,
T(x\ = 0,8) = 76 kN.
2) Drugi przedział będzie się zmieniał
Ogólne równanie momentów dla drugiego przedziału będzie miało postać (X2) = uA+R-a'x2+
dla:
m{x2 = 0,8) = - 176 kNm,
M{x2 = 2,6) = - 39,2 kNm, natomiast siła tnąc a dla drugiego przedziału
T(x2) = &A’
T(x2 = 2,6) ~ 76 kN.
3) Trzeci przedział będzie się zmieniał
2,6 < x$ < 4 (rozwiązanie od prawej strony).
Ogólne równanie momentów dla trzeciego przedziału będzie miało postać
-ą
m(x3) =-<7(4-*3)
(4~*3) _ „(4-^)
dla:
= 4) =
natomiast siła tnąca dla trzeciego przedziału:
Tx3 = q(Ą~x3\
T{x3 = 2,6) ~ 66 kN,
T’(x3 = 4) = 0-
Dla belki wspornikowej przedstawionej na rysunku 2.64a wykonać wykresy siły tnącej T(x) i momentu gnącego M(x).
Obliczenia rozpoczynamy od wyznaczenia reakcji podporowych z równań równowagi dla całej belki. Równania te są następujące
2X = <z 2a ■ Aa —M - Pa + MuB = 0,
skąd
MuB = - 5qa2,
Y,Py = -2 qa+P + RB =0,
skąd
Rb = qa.
I P)