Obraz'6 (5)

I

i powoduje spalanie cząsteczek pyłu, które wówczas unoszą się Ą w dużej ilości w powietrzu; oddychając takim powietrzem na- J rażamy się na podrażnienie organów oddechowych. Jeśli stało- 3 palny piec jest używany stale i opala się go koksem przez całą dobę, to podczas snu użytkowników jest niebezpieczny ze J względu na ewentualność pożaru, a przy najmniejszym zabu- 9 rżeniu w kominie powstaje ewentualność zatrucia tlenkiem wę- ij glą (CO), czyli czadem.

W klimacie istniejącym w Polsce nie możemy ograniczać się - ? do dorywczego tylko podgrzewania mieszkań, a dla ogrzewania *j| mieszkań na stałe piece stałopalne powinny być wyeliminowane® z użycia. Natomiast mogą być wykorzystane w lokalach, gdzi^H ludzie przebywają czasowo lub też gdy zachodzi wyjątkowo po-® trzeba szybkiego i dorywczego podgrzewania.

W warsztatach prowizorycznych, gdzie przy bardzo dużym® dopływie świeżego powietrza toleruje się zbytnią suchość po-*® wietrzą powstałą na skutek ogrzewania piecem, piece stałopalne® nadają się również do użycia. Piece stałopalne nadają się zwła- | szcza do osuszania wilgotnych pomieszczeń.

Piece stałopalne (nieakumulacyjne) na zachodzie i południu -i Europy ze względu na łagodny klimat znalazły większe zasto- a sowanie. Powstały tam specjalne fabryki pieców stałopalnych, a które konkurowały między sobą pod względem konstrukcji i ze- Jj wnętrznego wyglądu pieców.

Piece stałopalne, tak zwane „amerykańskie", lecz wykony- 1 wane w Europie, można było dość często spotykać również u nas J w Polsce. Ogrzewało się nimi większe lokale, sklepy, magazyny .'jj itp. Wyróżniały się te piece nie tylko ulepszoną konstrukcją, I lecz głównie ozdobnym wykonaniem.

Piece były opalane koksem, miały kosze z zapasem - opału ; wymagało to dosypywania paliwa tylko raz na kilka godzin i ułatwiało tym samym obsługę.

Dla pomieszczeń mieszkalnych fabryki wykonywały piece stałopalne innego typu o kilku odmianach.

Obecnie w Polsce istnieją dwie fabryki nieco ozdobniejszych 'pieców stałopalnych. Najtańsze typy żeliwnych pieców stało-palnych, okrągłych z krążkami w pokrywie, zwane kwintów-kami lub cygankami, są produkowane przez kilka odlewni.

Do typu pieców stałopalnych należy zaliczyć także piece cyr-kulacyjne żeliwne (rys. 6), wykonywane przez państwową fabryką „Wiepofana“ w Poznaniu. Piece te składają sią z pierścieni o średnicy 50 cm i 40 cm wysokości. Wewnątrz palenisko wymurowuje sią cegłą szamotową. Są to piece bardzo trwałe, o bardzo dużej wydajności, gdyż piec o wysokości 2,20 m ogrzewa lokal o kubaturze do 2000 m³; opalane mogą być każdym opali łem. Dla warsztatów i większych sal, gdzie są duże straty ciepła i duży dopływ świeżego powietrza, a nie ma możności zastosowania ogrzewania centralnego, są to piece najodpowiedniejsze.

5.6. Kominki. Ogrzewanie kominkami (rys. 7) jest rodzajem ogrzewania stałopalnego.

Aby wykorzystać ciepło uzyskane w otwartym palenisku kominka, gazy spalinowe skierowuje sią zamiast bezpośrednio do komina do nadbu-H dówki umieszczonej nad kominkiem o 2—3 kanałach.

Gazy spalinowe przepływają przez te kanały i oddają ogrzewaczowi część zawartego w nich ciepła. Jeżeli jest dozwolone stosowanie za-; suwy w kominie, to ciepło można na pewien czas zaakumulować.    |p 7. Kominek.

W celu zaoszczędzenia miejsca pomieszczenia można budować kominek wspólnie z piecem akumulacyjnym i dwoma paleniskami, z których jedno w kominku jest otwarte, a drugie w piecu — zamykane hermetycznie.

31