314 Analiza kapitału Itid/.kley.o
Wpływ wyposażenia majątkowego czynnika ludzkiego ustala się, przyjmuje założenie, że wydajność pracy jest iloczynem wielkości zaangażowanego majątku na jednego zatrudnionego i produktywności tego majątku:
Wp = Mr x PM,
gdzie:
Mk — zaangażowanie majątku na jednego zatrudnionego,
PM — produktywność majątku.
Pozytywnie ocenia się relację: iMR < iPM < iWp.
Występowanie w przedsiębiorstwie podanych nierówności dowodzi przewagi elementów intensywnych (nie związanych ze wzrostem nakładów, lecz wynikają cych z efektywniejszego wykorzystania czasu pracy, wynagrodzeń lub kosztów pracy oraz majątkowego wyposażenia jednego zatrudnionego) we wzroście wydajności pracy.
Problem mierzenia kosztów pracy łączy się z efektywnością gospodarowania podmiotów gospodarczych. Racjonalność wykorzystania czynnika ludzkiego wymaga znajomości jego rzeczywistego kosztu, a więc ustalenia kosztów pracy.
Współzawodnictwo gospodarcze krajów spowodowało rozwój badań naukowych i empirycznych z zakresu nakładów finansowych wiążących się z zatrudnieniem. Doprowadziło to do ujednolicenia definicji, zakresu, metody obliczania i publikowania kosztów pracy w poszczególnych państwach zgodnie z Międzynarodową Standardową Klasyfikacją Kosztu Pracy, ustaloną przez Międzynarodowy Urząd Pracy w Genewie.
Przyjęta definicja kosztów pracy określa je jako sumę wynagrodzeń wypłacanych zatrudnionym za rzeczywiście wykonaną pracę oraz kosztów (korzyści) nie związanych bezpośrednio z wykonywaną pracą, poniesionych przez pracodawcę na rzecz pracobiorcy w formie pieniężnej i niepieniężnej.
Określenie zakresu i metodyki obliczania kosztów pracy to omówienie poszczególnych elementów wchodzących w ich skład. Zgodnie z Międzynarodową Standardową Klasyfikacją Kosztu Pracy koszty pracy obejmują:
A. Wynagrodzenia za wykonaną (bezpośrednią) pracę.
B. Dodatkowe koszty pracy:
1. Wynagrodzenia za nie przepracowany czas pracy.
2. Specjalne wypłaty (np. premie, nagrody, gratyfikacje).
3. Świadczenia w naturze.
4. Świadczenia ubezpieczenia społecznego.
5. Opieka społeczna i socjalna.
6. Koszty działalności szkoleniowej.
7. Inne nie wymienione koszty pracy.
Podstawową przesłankę regulacji prawnych w zakresie kosztów pracy stanowi międzynarodowe dążenie do ujednolicenia warunków pracy i płacy.
W Polsce do najistotniejszych uregulowań mających wpływ na wysokość kosztów pracy w przedsiębiorstwie należą:
• najniższe wynagrodzenie miesięczne w ramach umowy o pracę;
• składki na ubezpieczenia społeczne;
• składki na ubezpieczenia zdrowotne;
• obowiązkowe obciążenia związane z przeciwdziałaniem bezrobociu, odprowadzane jako składka na Fundusz Pracy;
• obowiązkowe obciążenia związane z ochroną roszczeń pracowniczych;
• obowiązkowe obciążenia związane z rehabilitacją zawodową oraz zatrudnianiem osób niepełnosprawnych;
• obciążenia związane z Zakładowym Funduszem Świadczeń Socjalnych;
• wymogi Kodeksu pracy.
Koszty pracy w Polsce są przedmiotem badań statystycznych, stąd też koszty te wyodrębnia się, dzieląc na trzy grupy (tabl. 10.1).
Tablica 10.1 Grupy kosztów pracy
Koszty wynagrodzeń i świadczeń na rzecz pracowników |
Koszty świadczeń pośrednich na rzecz pracowników |
Koszty organizacji polityki personalnej przedsiębiorstwa |
Wynagrodzenia osobowe i bezosobowe Wynagrodzenia agcncyjno-pro-wizyjne Honoraria Nagrody z zakładowego funduszu nagród Wypłaty nie zaliczane do wynagrodzeń |
Ubezpieczenia społeczne Koszty zakładowej opieki zdrowotnej Świadczenia na cele socjalno-bytowe, np.: utrzymanie zakładowych domów wczasowych i sanatoryjnych, hoteli robotniczych, stołówek, organizowanie wycieczek, kolonii, imprez kulturalnych lub dopłaty do tych przedsięwzięć |
Koszty werbunku do pracy Szkolenie i podnoszenie kwa lifikacji kadr Utrzymanie działu spraw pracowniczych Przewozy pracowników |
Ogromna różnorodność składników kosztów pracy występujących w prak tyce powoduje konieczność ich grupowania według przyjętych a prioń meryto rycznie uzasadnionych kryteriów. Inny ich podział, począwszy od historycznie najstarszego, to: