Obraz (479)

108 DU5ZPA5TER5TWO JEZUSA

Według Apokryfy historia Jezusa zaczyna się od jego dziadków ze strony matki, Joachima i Anny. Joachim był kapłanem w żydowskiej świątyni. Joachim i Anna byli szczęśliwym małżeństwem z jednym wyjątkiem - nie mogli spłodzić dzieci, co było źródłem ich wstydu, jako że płodzenie dzieci, zwłaszcza synów, było w tych czasach ważną sprawą.

Pewnego dnia Joachim stał samotnie na polu, kiedy nagle pojawił się anioł, który emanował niezvyykle silnym światłem. Jego nieoczekiwane pojawienie się mocno przestraszyło Joachima. Anioł uspokoił go i powiedział mu. że nie musi się więcej wstydzić, ponieważ sprawi, że Anna zajdzie w ciążę. Jako zadośćuczynienie za to dobrodziejstwo mieli oddać swoje dziecko na wychowanie kapłanom i aniołom do świątyni w Jerozolimie.

Wszystko potoczyło się zgodnie z planem. W wieku trzech lat córka Joachima i Anny, Maria, oddana została do świątyni. Maria była ślicznym dzieckiem i pozostawała w świątyni pod opieką kapłanów i aniołów przez następnych 11 lat. Gdy ona i jej rówieśnicy ze świątyni skończyli 12 lub 14 lat (dwa różne źródła podają inny wiek), nadszedł czas ich powrotu do społeczeństwa i założenia rodziny.

Jednak Maria nie miała wolnego wyboru w doborze męża. Jej mentorzy wybrali go dla niej sami. Mężczyzna, którego jej wyznaczono, był starszym człowiekiem o imieniu Józef. Józef nie chciał początkowo się zgodzić na to małżeństwo, ponieważ był już stary i miał własne dzieci. Po wielu namowach zmienił jednak zdanie i udał się do swojego domu w Betlejem, aby przygotować go na przybycie nowej żony. Maria udała się w tym czasie do domu swoich rodziców w Galilei, gdzie miała przygotować się do ślubu.

W czasie jej pobytu w Galilei ukazał się jej anioł imieniem Gabriel i oznajmił jej, że pocznie nowego mesjasza. To objawienie wprawiło ją w zakłopotanie:

Rzekła: «Jak to możliwe? Bowiem zgodnie z mym ślubem [czystości) nigdy nie miałam kontaktów seksualnych z żadnym mężczyzną; jak będę mogła powić dziecię bez męskiego nasienia?»

Na to anioł odrzekł, mówiąc: «Nie myśl .Mario, że poczniesz w zwykły sposób. Poczniesz bez spania z mężem, będąc Dziewicą, i będąc Dziewicą dasz mleko ze swej piersi.

Duch Święty zstąpi do ciebie, zaś moc Najvyyższego osłoni cię przed jakimikolwiek podnietami chuci.

Tak więc ten, któremu dasz życie, będzie święty, ponieważ on tylko będzie poczęty bez grzechu, zaś po urodzeniu zostanie nazwany Synem Boga».

Wyciągając ręce i wznosząc wzrok ku niebu, Maria rzekła: «Spójrz na służebnicę Pana! Niech się stanie tak, jak rzekłeś».

Maria, 7.16-21

Wielu badaczy uważa, że historia o „niepokalanym poczęciu" może oznaczać szurane zapłodnienie. Dziewiae poczęcie oznacza, że kobieta nie zaszła w ciążę za sprawą kontaktu z mężczyzną, lecz że zostało ono vyywołane działaniem „anioła". Jeśli przyjmiemy, że wielu „aniołów” z Nowego Testamentu to Nadzorcy, wówaas przypuszczenie o sztucznym zapłodnieniu staje się bardzo realne.

Powyższa rozmowa między Marią i „aniołem" wyraża silne moralne i duchowe wierzenie związane z aktem poczęcia. Zapłodnienie przez „anioła" było uważane jako święte i pożądane, natomiast poczęcie poprzez ludzi było często traktowane jako grzech. Jest oczywiste, że ktoś stosujący sztuczne zapłodnienie będzie propagował taki punkt widzenia. Sztuczne zapłodnienie pozwala na kontrolę fizycznych cech potomstwa, czego nie może zapewnić przypadkowe obcowanie ludzi. Za pomocą sztucznego zapłodnienia prowadzonego przez dwa lub więcej pokoleń można znacznie podnieść czystość finalnego produktu. Jest to dziś szeroko praktykowana metoda przez hodowców zwierząt, którzy ściśle kontrolują czystość rasy bydła, inseminując je pokolenie po pokoleniu w celu wyhodowania lepszych, bardziej dorodnych egzemplarzy. Z tego właśnie względu ludzkie potomstwo, o którym mówiło się, że pochodzi / niepokalanego poczęcia, było często opisywane jako fizycznie nieskażone i niezwykle dorodne. Mimo iż niektóre z tych przymiotów wynikają z inklinacji wiernych pragnących przedstawiać swoich przywódców religijnych w możliwie najlepszym świetle, opowieści o ciążach wywoływanych przez aniołów w kolejnych pokoleniach, takie jak historia poczęcia Jezusa, nasuwają nieodparte przypuszczenie o prowadzeniu kontrolowanej hodowli. Rozważania te nie mają w żadnym wypadku na celu /dyskredytowania Jezusa, poprzez wysuwanie przypuszczenia, że został on wyhodowany w sposób podobny do zwierząt hodowlanych, niemniej taki właśnie obraz wyłania się z okoliczności jego poczęcia.

Pogarda, z jaką biblijni „aniołowie” odnoszą się do ludzkich metod rozmnażania się, była oczywiście związana z praktycznymi powodami wynikającymi z chęci zapewnienia czystości hodowli. Zapadła ona jednak głęboko w serca pierwszym kapłanom i stała się głównym elementem wielu religii monoteistycznych. W czasach biblijnych ludzie byli pod wpływami silnej propagandy głoszącej powszechną grzeszność i występność rodzaju ludzkiego, która służyła usprawiedliwianiu barbarzyńskiego traktowania ludzi przez nadzorczych „bogów” i „aniołów”. Rozciągając koncep-i|<; grzechu na ludzki sposób prokreacji, sprawiono, że każdy człowiek zrodzony w chodzę normalnych stosunków seksualnych był traktowany jako zrodzony w grze-■ Im .1 więc duchowo wyklęty. Stworzyło to przerażający dylemat między nieodpartą !ml/k,| dążnością do reprodukcji i lękiem przed skazywaniem na przekleństwo dusz plod/onego przez siebie potomstwa. Nauki religii o automatycznym duchowym pi/ekleństwie z powodu ludzkiego sposobu prokreacji zrodziły potężny konflikt między dążeniem ludzi do duchowego wyzwolenia a fizycznym pociągiem do irpiodukcji. Rezultatem tego były obawy związane z seksem i wzrost nieprokreatyw-nyc li zachowań seksualnych takich jak homoseksualizm, nimfomania, nieprokreatyw-ii* łoimy stosunków płciowych, pornografia, ekshibicjonizm i aborcja. Niezwykle iiniili/iie w tym wszystkim jest to, że religie. które najbardziej potępiają „grzech pin worodny" cechujący wszystkich ludzi, jednocześnie najgłośniej przeciwstawiają się iiirprokreacyjnemu seksowi.

Nauki te wywołały jeszcze jeden ważny efekt. Pomogły zredukować ludzkie opoty pi/ni angażowaniem się w wojny. Osobie głęboko religijnej jest znacznie łatwiej mIMc innego człowieka, kiedy wierzy ona, że jej ofiara jest obarczona „grzechem pin worodnym".