OMiUP t2 Gorski4

Ostatnią czynnością — poza zamknięciem odpowiednich zaworów — jest napowietrzenie wnętrza wyparownika przez wpuszczenie do środka powietrza z otoczenia. Odbywa się to bądź przez specjalny kurek napowietrzający, bądź przez kurek probierczy w rurociągu destylatu.

PRZYGOTOWANIE WODY PRODUKOWANEJ PRZEZ WYPAROWNIK DO CELÓW SPOŻYWCZYCH

Woda destylowana, produkowana w wyparównikach podciśnieniowych, odparowywana jest w temperaturze rzędu 38-f45 °C, a więc nie zachodzi jej „przegotowanie" w rozumieniu dezynfekcji i usunięcia bakterii chorobotwórczych, które mogą się znajdować w destylacie, jeżeli były w wodzie zasilającej wypa równik.

Z drugiej strony woda słodka otrzymywana w wyparownikach nie nadaje się bezpośrednio do spożycia — nawet jeżeli brak jest bakterii chorobotwórczych — ze względu na prawie zupełny brak w niej rozpuszczonych soli mineralnych oraz gazów. Woda destylowana ma mdły i nieprzyjemny smak i może nawet spowodować zaburzenia w organizmie ludzkim.

Z tych powodów woda produkowana w instalacjach destylacyjnych, a przeznaczona do spożycia, jest odpowiednio uzdatniana, zwłaszcza pod względem smakowym. Uzyskuje się to zarówno przez ustalenie większego stopnia zasolenia, przekraczającego nawet 100 mg NaCl/1, jak i przetłaczanie destylatu przez specjalne filtry. Następuje w nich nasycanie destylatu niewielkimi ilościami soli mineralnych oraz rozpuszczenie gazów przez wtłoczenie do wody. Stosowane jest też nasycanie wody destylowanej niewielkimi ilościami dwutlenku węgla.

W celu wyjałowienia wody pitnej, zarówno produkowanej w instalacjach destylacyjnych na statku, jak i pobieranej z lądu, przetłacza się ją przez tzw. filtry bakteriobójcze (świecowe porcelanowe lub okrzemkowe). Ponadto stosuje się chlorowanie, poddawanie wody działaniu jonów srebra oraz naświetlanie promieniami ultrafioletowymi (lampami, argonowo-rtęciowymi lub kwarcowo-rtęciowymi).

KONSERWACJA I CZYSZCZENIE WYPAROWNIKÓW

Konserwacja instalacji destylacyjnej polega na konserwacji pomp, silników elektrycznych oraz aparatury kontrolno-pomiarowej, zgodnie z instrukqą obsługi tych maszyn i urządzeń oraz na okresowym (co 2000 godzin pracy) czyszczeniu wewnętrznych rur podgrzewacza wody i skraplacza. (Osady na zewnętrznych powierzchniach są znacznie mniejsze ze względu na kontakt, bądź ze słodką wodą z obiegu chłodzenia silnika głównego, bądź z parą wtórną).

Kontroli poddaje się zarówno stopień zanieczyszczenia rurek jak i szczelność wnętrza wyparownika, który może ulec uszkodzeniu wskutek zużycia się (zestarzenia) materiału uszczelek lub złącz.

164