596 Rozdział 9. Poradnik redaktora
596 Rozdział 9. Poradnik redaktora
Tekst motta składa punkty mniejszym składane są zwykle
Motto umieszczone przed tekstem dzieła lub jego fragmentem ma wyjaśnić czytelnikowi zamysł autora, cechy charakterystyczne rozwijanego przez niego tematu lub problematykę utworu. Motto do całości dzieła można umieszczać na oddzielnej karcie poprzedzającej pierwszy tekst autora, np. pierwszy rozdział. Motto do rozdziału należy umieszczać nad tytułem rozdziału, jeśli przylega on do tekstu, lub pod tytułem, jeśli zamyka on kolumnę od góry.
Zaleca się podawać nazwę autora motta oraz ewentualnie tytuł dzieła, z którego zostało zaczerpnięte, np.
Jeśli ktoś zacznie od pewników, skończy na wątpliwościach, ale jeśli zrazu wystarczą mu wątpliwości, dojdzie do pewników.
Francis Bacon, Postępy nauki
się zazwyczaj pismem prostym lub pochyłym o jeden lub dwa od stopnia pisma tekstu zasadniczego. Podpisy pod mottem w osobnym wierszu pismem o stopień mniejszym niż motto.
Przedmowa to tekst zawierający informacje o dziele i/lub jego autorze. Ze względu na autorstwo wyróżnia się następujące rodzaje przedmów: autorską, honorową, od wydawcy lub redaktora naukowego i od tłumacza. Przedmowy do pierwszych wydań publikacji oryginalnych należy szeregować w następującej kolejności: przedmowa honorowa, przedmowa edytora naukowego, redaktora naukowego lub wydawnictwa, przedmowa autorska. A zatem wszelkie przedmowy obce umieszcza się przed przedmową autorską.
Przedmowy składa się zazwyczaj tym samym stopniem i krojem pisma co tekst zasadniczy. Tylko w przypadku bardzo krótkich tekstów można je składać pismem pochyłym o jeden stopień większym od stopnia tekstu zasadniczego. Przedmowę należy rozpoczynać na stronie nieparzystej, stosując taki sam odstęp od góry, jak przy stronach rozdziałowych tekstu publikacji. Jeśli przedmowa mieści się na jednej stronicy, to na drugiej stronie (parzystej) zostawia się wakat.
Jeżeli krótka przedmowa jest jedynym tekstem wprowadzającym, może nie być opatrzona tytułem. W przypadku publikowania różnych przedmów należy je wszystkie opatrzyć tytułami wyraźnie określającymi, kto jest ich autorem (np. Od autora, Od wydawcy) lub jakie jest ich przeznaczenie (np. Przedmowa do wydania polskiego, Przedmowa do drugiego wydania). W podpisie pod przedmową powinno się znaleźć imię i nazwisko autora tejże przedmowy. Jeśli jest nim autor całej publikacji, można ograniczyć się do inicjałów lub pominąć podpis. Każdą przedmowę zaleca się opatrzyć datą (ewentualnie także miejscem) jej napisania.
Wykazy należy umieszczać przed tekstem zasadniczym, po spisie treści lub przedmowach, ale nie bezpośrednio po kartach tytułowych. W wykazach należy objaśniać skróty i inne oznaczenia (np. skrótowce tytułów czasopism, kwalifikatory w słownikach i encyklopediach) oraz znaki graficzne nieprzyjęte ogólnie, mogące budzić wątpliwości lub ustalone specjalnie dla danej publikacji.
W wykazach skrótów sam skrót składa się zwykle kursywą, a objaśnienie skrótu pismem prostym, np.
adm. administracyjny
akust akustyczny
alb. albański
alegor. alegoryczny
alg. algierski
W wykazie skrótów obowiązuje układ alfabetyczny. Przy dużej liczbie skrótów pozycje wykazu zaczynające się na tę samą literę alfabetu należy oddzielać od poprzedniej grupy literowej zwiększonym odstępem. Pierwszy skrót w danej grupie literowej można poprzedzać właściwą literą wersalikową, złożoną pismem półgrubym, np.