Obraz4 (5)

166

indykatorowego otwartego lub rozwiniętego. Podobnie jak dla wykresu grzebieniowego, jest to przebieg ciśnienia p_c w funkcji czasu; w tym przypadku czas ten odpowiada czasowi jednego cyklu roboczego silnika. Dzięki zarejestrowanym sygnałom ze znacznika kąta oś czasu daje się podzielić na odcinki odpowiadające obrotowi wału o Aa, tworząc wtórną oś odciętych w skali kątowej. Zabieg ten odbywa się przy założeniu, że pomiędzy wystąpieniem kolejnych znaczników prędkość kątowa wału korbowego jest stała. Przykład rozwiniętego wykresu indykatorowego pokazano na rysunku 10.14.

Wykres ten pozwala na określenie kilku charakterystycznych parametrów' służących do oceny poprawności pracy silnika. Na krzywej opisującej ciśnienie w cylindrze określa się np.:

-    położenie punktu początku spalania (a_ps) - punkt PS;

-    maksymalną wartość prędkości narastania ciśnienia (Ap/Aa) przez wykreślenie stycznej do krzywej ciśnienia o maksymalnym nachyleniu oraz punkt wystąpienia tej wartości - punkt DP;

-    położenie punktu wystąpienia maksymalnego ciśnienia spalania p, „ - punkt PM;

Rys. 10.14. Przykład rozwiniętego wykresu indykatorowego

Przebieg krzywej ciśnienia analizuje się także ze względu na prawidłowość jego narastania: wystąpienie dużych w'ahań wskazuje na zaburzenia w procesie spalania, (np. spalanie stukowe) bądź wystąpienie zapłonu powierzchniowego. Wahania takie mogą wskazywać także na wystąpienie efektu piszczałkowego lub wyciskającego działania tłoka (por. rys. 10.9). W ocenie tych zaburzeń ważne jest określenie ich częstotliwości i amplitudy. Osoby mające pewną wprawę w interpretacji wykresów indykatorowych mogą na podstawie przebiegu krzywej ciśnienia oszacować kąt