IMG41

Podobnie jak dla metody planimetrycznej błąd metodologiczny analizy już przeprowadzonej można określić z relacji (2.27) wyliczając DjLJ ze wzoru (2.31) lub (2.32).

— — -------— —-----—-------

s (Lj określając LJk) na poszczególnych siecznych

Można również wyestymować całkowitą dokładność anafizy za pomocą

_2« i    »» ■-    .    ■    •

(2.35)

gdzie:

n - jest liczbą siecznych (k = 1, 2,... n),

LJk) - jest sumą cięciw ziam na jednej siecznej odniesioną do długości tej siecznej.

Przykład 2.1

Określić metodą liniową zawartość węglików w stali szybkotnącej SW18. Struktura tej stali po trawieniu elektrolitycznym przedstawiona jest na rys. 2.7.

Rys.2.7. Mikrostruktura stali SW18 (pow. 2000x).

W badaniach dysponowano kilkoma fotografiami mikrostruktury tej stali o wymiarach 120 x 175 mm. Najpierw obliczono konieczną liczbę cięciw potrzebną do tego, aby określić zawartość węglików z żądaną dokładnością. Przyjęto błąd względny analizy y • 0,1, prawdopodobieństwo 1-a » 0,95, że błąd ten nie będzie przekroczony, oraz oszacowano wstępnie 'na oko*

65