„Kiedy rabbi Gamliel /.ostał poproszony przez heretyka o podanie dokładnego miejsca pobytu Boga, odpowiedź rabbiego była prosta: Te
go ci powiedzieć nie mogę.
1 leretyk, świadom tego, że świat jest wielki i jest w nim siedem oceanów', usłyszawszy odpowiedź, rabbiego, wypowiedział sarkastyczną ripostę: - 1 ty nazywasz to mądrością, modlić się co dzień do Boga, którego miejsce pobytu jest ci nie znane?
Rabbi uśmiechnął się: Prosisz, żebym wetknął swój palec w dokład
ne miejsce Jego obecności, chociaż tradycja mówi, że odległość między niebem a Ziemią wynosi 3500 lat podróży. Czy mogę więc ciebie poprosić, abyś określił miejsce pobytu czegoś, co jest zawsze z tobą i bez czego nie możesz przeżyć ani chwili?
Heretyk zaciekawił się i zapytał żywo: - Co to jest?
Rabbi odparł: Dusza, którą Bóg ci zaszczepił; proszę, powiedz mi,
gdzie ona jest dokładnie?
Straciwszy rezon, człowiek ów pokręcił przecząco głową.
Teraz Rabbi się zdumiał i rozbawił. - Jeżeli nie wiesz, gdzie mieści się twoja dusza, czy możesz oczekiwać, że poznasz dokładne miejsce pobytu Tego, który cały św iat napełnia Swą chwalą?”.
Przeczytajmy uważnie odpowiedzi rabina Gamliela, który powiedział, że według żydowskiej tradycji dokładne miejsce w niebie, gdzie mieszka Bóg. jest tak dalekie, że podróż tam zajęłaby 3500 lal...
Czy trzeba jeszcze bardziej zbliżyć się do liczby 3600 lat, jaka wyznacza pełny cykl orbitalny planety Nibiru?
Choć nic ma tekstów poruszających temat siedziby Anu na Nibiru i nic ma jej opisów, pewne pojęcie o tym miejscu można sobie wyrobić pośrednio na podstawie takich utworów, jak opowieść o Adapie. Pomocne mogą być też okazjonalne wzmianki w różnych tekstach, a nawet asyryjskie dzieła plastyczne. Było to miejsce załóżmy, że był to pałac królewski -dokąd wchodziło się przez imponujące bramy lian kowane wieżami. Przy każdej bramie stała na straży para bogów (Ningiszzidda i Dumuzi wymienieni w jednym z przykładów). Wewnątrz zasiadał Anu na tronie; kiedy Fnlil i Finki byli na Nibiru lub kiedy Anu odwiedzał Ziemię, bogowie ci stawali po obu stronach tronu podtrzymując niebiańskie symbole.
(Egipskie Teksty piramid, opisując pośmiertną podróż Faraona, którego wynosił w górę „wędrow iec” i niósł do niebiańskiej siedziby, przytaczają słowa wypowiadane przy odlocie króla: „Podwójne drzw'j niebios są otw arte przed lobą, podwójne drzwi nieba są otwarte przed tobą”. Mówią też o 334 czterech bogach trzymających berła, którzy ogłaszają przybycie króla na „niezniszczalną gwiazdę”.)
Także w Biblii Jahwe jest opisywany jako zasiadający na tronie, po którego obu stronach stoją aniołowie. Ezechiel opisuje widziany przez siebie, połyskujący jak elektron obraz Pana siedzącego na tronie wewnątrz pojazdu latającego. Psalm 1J. zaś zapewnia, że „tron Jahwe jest w niebie”. Również prorocy opisują Jahwe zasiadającego na tronie w niebiosach. Współczesny Eliaszowi prorok Micheasz („Któż jest, Jahwe, jak Ty?”) powiedział królowi Judei, który prosił o boską wyrocznię:
„Widziałem Jahwe siedzącego na tronie, a cały zastęp niebieski stał przy nim, po jego prawicy i po lew icy” (1 Król. 22).
Prorok Izajasz zapisał wizję objawioną mu „w roku śmierci króla Uzjasza”. l.jr/al on wtedy siedzącego na tronie Boga, któremu usługiwały anioły:
„Widziałem Pana siedzącego na tronie w ysokim i wyniosłym, a kraj jego szaty wypełniał świątynię.
Jego orszak stanowiły ser a fy, z których każdy miał po sześć skrzydeł, dwoma zakrywał sobie twarz, dwoma zakrywał swoje nogi i na dwóch latał.
I wołał jeden do drugiego:
Święty, Święty, Św ięty jest Pan Zastępów!” (Iz. 6.).
Biblijne wzmianki o tronie Jahwe odsłaniają jeszcze więcej: właściwie wskazują na jego lokalizację w miejscu nazywanym Ohm. „Twój tron jest utwierdzony na zawsze, Tyś jest z Ohm u' oznajmia
Psalm 93. 2. „Ty, Jahwe, zasiadasz na ironie w Ohmie, trwasz na wieki” - głoszą Treny (5, 19).
Otóż wersety powyższe i inne tej treści zwykle nie są tak tłumaczone. Na przykład w Biblii Króla Jakuba cytowany werset Psalmu tłumaczy się tak: „Mocno stoi Twój tron od dawna. Tyś jest od wieczność i”. A werset z Księgi Jeremiasza następująco: „Ty. Panie, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia w pokolenie”. Także współcześni translatorzy tłumaczą Ohm jako „wieczny”, „na wieki”, „na zawsze” lub „wieczność”, w czym przejawiają niezdecydowanie, czy traktować ten termin jako przy-
335