*0 UttMucy n«in bfuimrao
W przygotowaniu materiałów informacyjnych należy uwzględnić uwarun^I wtnia (zdarzenia) różnicujące warianty strategii inwestowania w aspekcie ryzy^ inwestycyjnego. Źródłem tych materiałów są: instytucje rynku kapitałowego (Gp% KPWiG, KDPW. domy maklerskie), inne instytucje finansowe, emitenci (prospe^ emisyjne, raporty) i środki masowego przekazu.
Metod) oceny inwestowania. Zgromadzone uprzednio dane i materiały info,. macyjne są podstawą do zastosowania różnych metod oceny efektywności imvc% ’ wania w papiery wartościowe oraz wyboru strategii inwestowania zgodnie z prcfc. 1 rencjanu (celami) inwestorów i ich skłonnościami do ryzyka. Wśród tych metod można wyróżnić:
t analizę techniczną papierów wartościowych: linie wyznaczające trendy cen akcji i formacje zapowiadające zmianę lub kontynuację trendu, średnic i wskaźnik)' analizy technicznej zbudowane na podstawie kursów akcji i wolumenu ich obro. tu;
• analizę fundamentalną spółek akcyjnych notowanych na giełdzie: ocena fundą, mentów ekonomicznych spółek mających wpływ na ceny akcji i jej wartość ry». kową przy uwzględnieniu analizy sektorów gospodarki:
• analiza portfelowa papierów wartościowych: szukanie portfeli efektywnych i portfela rynkowego przy użyciu różnorodnych metod ilościowych, wtymteck nik statystyczno-probabili stycznych i symulacyjnych.
Wybór tych metod zależy od kryteriów ich doboru, m.in. od typu inwestora, horyzontu czasowego inwestycji i strategii inwestowania. W efekcie chodzi o ustalenie wariantów efektywnego inwestowania w papiery wartościowe i scenariusze możliwości minimalizacji ryzyka względem stopy zysku akcji, które są podstawą do opracowywania kroków taktycznych w inwestowaniu krótkookresowym (w grze i sesji na sesję oraz identyfikacji punktów zwrotnych w tendencjach rynku zwy* kującego lub zniżkującego) oraz długookresowym przy uwzględnieniu możliwości rozwoju spółek notowanych na giełdzie. Źródłem doboru tych metod oceny jest literatura dotycząca zarządzania inwestycjami na rynku kapitałowym (książki, artykuły | i programy komputerowe (algorytmy oceny papierów wartościowych).
Forum inwestycyjne, na którym są prowadzone dyskusje ze wszystkimi zainteresowanymi uczestnikami tynku kapitałowego. Głównie są to profesjonalni inwestorzy instytucjonalni (banki, fundusze inwestycyjne, towarzystwa ubezpieczeniowe. fundusze emerytalne) dysponujący dużymi kapitałami, emitenci oraz instytucje organizujące rynek i obrót papierami wartościowymi. Podstawą zorganizowania takiego forum są wszystkie analizy, diagnozy i prognozy dotyczące giełdy i jej otoczenia (krajowego, globalnego) oraz wyniki zastosowania różnych metod ocen) efektywności inwestowania. Przedmiotem dyskusji (debat) powinny być ciągłe modyfikacje w zarządzaniu portfelami papierów wartościowych w aspekcie ryzyka Równocześnie ważne są modyfikacje strategii inwestowania przy uwzględnieniu
zmian makrnotoczcnia rynku kapitałowego, czyli warunków i perspektyw rozwoju polskiego rynku kapitałowego oraz rozwoju giełd kwiatowych i procesów globalizacji rynków kapitałowych.
W efekcie infrastruktura informacji na rynku kapitałowym jest podstawą podejmowania decyzji inwestycyjnych przy uwzględnieniu różnych rodzajów ryzyka. Oczywiście omówione banki danych, materiały informacyjne, metody oceny inwestowania i forum inwestycyjne mają większą rangę w przypadku inwestorów instytucjonalnych. ponieważ zarządzają ona dużymi portfelami inwestycyjnymi (utworzonymi z własnych lub powierzonych kapitałów) i są zobligowani do ciągłego monitoringu. consultingu i controllingu ryzyka.
3.5. Relacje inwestorskie na rynku kapitałowym
Rola relacji inwestorskich wzrasta wraz / rozwojem rynków kapitałowych, gotowością spółek do debiutów na giełdzie oraz sprzedażą kolejnych emisji akcji, a także wraz ze wzrostem popytu inwestorów na akcje i chęci pomnażania kapitału 154). Spółki giełdowe muszą być konkurencyjne w walce o kapitał na konkretnej giełdzie. Idea relacji inwestorskich istnieje już 50 lat i powstała w Stanach Zjednoczonych. W Europie Zachodniej idea ta została doceniona po 1980 r.. a w Polsce dopiero zaczęto ją propagować po 1991 r. wraz z reaktywowaniem i rozwojem polskiego rynku kapitałowego. W ostatnich latach relacje inwestorskie stają się coraz ważniejszym problemem przede wszystkim z uwagi na ujawnione patologie funkcjonowania wielu spółek giełdowych (np. Enron. Parmalat). oszustwa popełniane przez analityków wobec inwestorów, głównie mniejszościowych, a także na wynikające z tego następstwa regulacyjne (np. standardy księgowania, opcje menedżerskie). Chodzi tutaj o zapobieganie nadużyciom w spółkach, ponieważ w przeszłości wiele z nadużyć miało spektakularny charakter.
3.5.1. Uczestnicy i funkcje relacji inwestorskich
Sformułowanie definicji relacji inwestorskich nie jest proste i może być dyskusyjne. ponieważ może ulegać ciągłej weryfikacji wskutek zmian na rynku finansowym i w jego otoczeniu. W szerokim ujęciu relacje inwestorskie (IR — łnves-tor-Relarions) co interaktywna (dwustronna) komunikacja nastawiona na dialog (ha-sło-odzew miedzy spółką a konkretnymi uczestnikami rynku giełdowego). Chodzi tutaj o relacje wynikające z powiązali, nastrojów i konfliktów między zarządem i radą nadzorczą spółki a akcjonariuszami (inwestorami) większościowymi i mniejszościowymi z uwzględnieniem ptoczenia mającego moc opiniotwórczą.