1. Pracownicy rozwijają się zawodowo podczas wykonywania pric^ pracowników pracując dłużej staje się btrdzicj przydatna i nieodzowna a\\u. funkcjonowania zakładu. Niektórzy pracownicy stanowią zasób krytycy go zakład mógłby nie istnieć lub mieć poważne trudności. Posiadana wj^\ jęlności pracowników są w większości dość mocno powiązane z pracą ffl kładzie, tym bardziej im dłużej pracownik w tym zakładzie pracuje, zatrudnienie nowego pracownika w miejsce dotychczasowego z niższą 01^*% przynosić większe straty niż korzyści. Podwyżka stanowi rodzaj renty z* nabyte, dostosowywane i wykorzystywane na potrzeby firmy.
1 Pracownicy, dzięki podejmowanym działaniom i swojej pracy, przyc^.. do osiągania i pomnażania wyników netto. Sprawiedliwe jest, gdy wygospod'!5ty nadwyżkę dzieli się nie tylko między właściciela, przedsiębiorstwo w celu z» nia potrzeb rozwojowych, ale także między pracowników. Im lepsze wynjt^ większe powinny być zobowiązania właściciela względem pracowników d0 !J!' czenia części środków na podwyżki płac. Dysproporcje w podziale efektów, ideowym przypadku podział ich między właściciela i przeznaczenie na rozwój fi przy radykalnej racjonalizacji kosztów pracy prowadzi do pogłębiania niesprj^ wości społecznej i różnych perturbacji na linii pracodawca - pracownicy. |
3. Motywacja za pomocą wynagradzania ma dominujące znaczenie. Ani imł! ści zawodowe pracownika, ani też potrzeby firmy nie są raz na zawsze sztywno ślone. Przed firmą stają coraz to nowsze wyzwania, nowe zadania, którym pracowni musi umieć sprostać i je pokonywać, a także radzić sobie w trudnych i nieprzew id^ nych sytuacjach. Wymaga to od niego wysiłku intelektualnego, psychicznego i fal nego. Podwyżki mają mobilizować pracownika do większej aktywności, przedsięb^ czości, innowacyjności i rozwoju zawodowego. Doceniać trzeba tych pracowni^ którzy spełniają wymagania pracy na wysokim poziomie. Pracownicy wykonują różne zadania i prace, niejednakowy jest ich stosunek do pracy. Jedni są aktywni, inni pjjjj tunistyczni, kreatywni lub odtwórcy, wykazujący większą inicjatywę lub nastawieni tylko na wykonywanie poleceń, bardziej lub mniej dyspozycyjni, bardzo i mało efektywni. To zróżnicowanie powinno mieć odzwierciedlenie w podwyżkach plac i fi wysokości.
4. Stosowanie przez dłuższy czas tej samej płacy prowadzi do monotonii bódź-cowej. Pracownik czuje się w takich przypadkach niedoceniany, uważa, że praco dawca nie dostrzega jego zaangażowania, wysiłku i efektów pracy. Czuje się pozo stawiony sam sobie i nawet gdy pracuje lepiej od innych niczego mu się nic obiecuje. Stosowanie podwyżek pozytywnie wpływa na dobre samopoczucie pracownika, potwierdza jego wartość i w większym stopniu wiąże pracownika z firmą Pracownik chętniej przyczynia się do kształtowania dobrego wizerunku firmy i identyfikuje się z nią. Podwyżki mobilizują go do uwalniania drzemiących pokładów potencjału pracy i przyczyniają się do akceptacji oraz przyswajania pożąłany® postaw i zachowań.
. |#ca jest dochodem dla pracownika. Dobrze pracujący człowiek powi-5 ^nagradzany tak, by z upływem czasu jego wynagrodzenie nie traciło na ^ powodu pewnych czynników makroekonomicznych, szczególnie inflacji * 'u gospodarczo-ekonomicznego krąju, kwestia podwyżek wychodzi poza ob-' w#8° przedsiębiorstwa. Tym niemniej inflacja i towarzyszący jej wzrost kosz* ^utrzymania n'c mogą być niedostrzegane w firmie ani też niebrane pod uwagę, nlcwni prowadziłoby to do ubożenia pracownika. Innym czynnikiem makroekono* icznym jest rozwój gospodarczy kraju wyrażający się we wzroicie produktu krajo-(|tgp. Część produktu krajowego powinna być przeznaczona na konsumpcję i wpły-„ti na wzrost dobrobytu społecznego nie tylko przez zmniejszanie bezrobocia, ale u^e wzrost plac.
6. Podwyżki umożliwiają realizację postulatu sprawiedliwego wynagradzania, ponieważ ich przyznawanie można i należy uzależniać od spełniania lub nie ważnych kryteriów dla pracownika i firmy. Dzięki nim upewnia się płace na właściwym po-nomie oraz odpowiednie ich zróżnicowanie między stanowiskami i pracownikami, stosownie do rangi stanowiska oraz zasług pracownika. Pozwalają one na zwiększenie plac z powodów ogólnogospodarczych i społecznych oraz szczególnych, uwzględniających możliwości i potrzeby konkretnej firmy i zatrudnionych w niej pracowników. Podwyżki stanowią niezastępowalne narzędzie likwidowania zaistniałych z różnych przyczyn dysproporcji płac. Umożliwiają dokonywanie zmian w relacjach płac ze względu na rynek pracy, zmiany w procesach pracy i na stanowiskach oraz rozwój potencjału zawodowego pracowników i wzrost efektywności. Zwycięstwo najczęściej niepełnych żądań płacowych pracowników i reprezentujących ich organizacji związkowych w procesie negocjacji oznacza uznanie pracy , uspokojenie i większe zadowolenie pracowników, a tym samym większą motywację do pracy1 2 .
Według badań podwyżki wynagrodzeń w 2002 r. planowane są na poziomie 6-8% przy przewidzianej inflacji 4,5%, przy czym najniższe i najwyższe wynoszą141:
• dla kadry kierowniczej 3% najniższe, 15% najwyższe,
• dla kierowników średniego szczebla i specjalistów 3% najniższe, 20% najwyższe,
• dla pracowników wykonawczych 3% najniższe, 15% najwyższe.
mH. Siemmaim, Imtubami, Oficyn* Wydwnica Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2001,
556-557.
m Jatptacą * regionach, Wnioski i badań wynagrodzeń przeprowadzonych w 2001 r przez firmę W.M Marccr(2), Personel. 2002, nr 1,137