P1510720

riom świń przeznaczonych do. produkcji bekonu. Pod względem liczby pogłowia rasa ta ząjmuje w Wielkiej Brytanii trzecie miejsce fok. 6%).

świnie rasy walijskiej sprowadzono do Polski i hodowano jako jedną z linii rasy polskiej białej zwisłouchej (pbz-24), wykorzystywanej do krzyżowania z innymi rasami krajowymi. Z badań Michalskiego i wsp. (1981) wynika, że pod względem najważniejszych cech tucznych i poubojowych jest ona zbliżona do naszych ras krajowych (wbp i pbz).

Brytyjska uszlachetniona krajowa (British Landrace). Jest to właściwie Świnia szwedzka uszlachetniona krajowa (Swedish Landrace), którą sprowadzono do Wielkiej Brytanii i tam hodowano, a następnie uznana pod nazwą brytyjskiej uszlachetnionej krajowej. Zwyczaj ten jest w świecie dość często stosowany i trudno odmówić mu słuszności, gdyż zwierzęta utrzymywane przez wiele pokoleń w innych warunkach, mimo „tej samej krwi”, stają się odmiennym ekotypem (rys. 8.10 i 8.11 - wklejka). Analogiczne zjawisko występuje w odniesieniu do ras pochodnych wielkiej białej angielskiej, hodowanych lub wyhodowanych przy jej udziale w różnych krajach.

Pierwszego zakupu materiału zarodowego rasy szwedzkiej uszlachetnionej krajowej hodowcy angielscy dokonali dopiero w 1953 r. Mimo to, jej walory użytkowe, a przede wszystkim przydatność do produkcji bekonu, sprawiły, że rasa ta zaczęła się szybko rozprzestrzeniać, wypierając inne rodzime i obecnie zajmuje już drugie miejsce po wielkiej białej (ok. 30% pogłowia świń w Wielkiej Brytanii).

Wesekska siodłata (Wessex Saddleback). Rasa ta należy do typu mięsnego. Zwierzęta są zwisłouche, mają charakterystyczne umaszczenie - czarne z białym pasem przebiegającym od kłębu przez łopatkę i przednie nogi. Rasę tę wykorzystano do wyprowadzenia innych świń siodłatych w Europie, a także rasy hampshire w USA. Zajmuje czwarte miejsce w kraju pod względem liczby pogłowia w Wielkiej Brytanii (ok. 5%).

Rys. 8.12. Rasa esekska - Essex (arch. PWRiL)

Esekska (Essex). Świnie tej rasy są pod względem umaszczenia podobne do rasy weseksłriej, ale mają dodatkowo białe końce nóg tylnych (rys. 8.12). Dojrzewają jednak wcześniej, są więc formą przejściową od typu tłuszczowo--mięsnego do mięsnego. I O większym podobieństwie do typu mięsnego świadczy masa ciała dorosłych zwierząt, wynosząca ok. 200 kg. Wykorzystywana jest do krzyżowania z innymi rasami, głównie z wielką białą angielską, a także do produkcji porkerów. Liczebność pogłowia tej rasy stale maleje.