I Pętla nefronu składa się z dwóch ramion zstępującego i wstępującego. | Pętla wnika w rdzeń nerki na różną głębokość. Ściany cienkiego odcinka 1 pętli nefronu są zbudowano z jednej warstwy komórek nabłonka płaskiego i podobnych do komórek śródbłonka naczyń krwionośnych. Cienki odcinek
I pętli przechodzi ostro, poniżej lub powyżej zagięcia, w część grubą (wstępują-
II cą) pętli, wysłaną nabłonkiem jednowarstwowym sześciennym.
Tętniczka
doprowadzająca
Tętniczka
oaprowadząjąca
Torebka kłębkowa
Pętla naczyń włosowatych kłębka
Cewka
Rys. 9.3. Ciałko nerkowe i torebka kłębka
Kanalik dalszy (dystalny) składa się z grubej części wstępującego ramienia pętli nefronu oraz kanalika krętego. Kanalik dalszy wyścielony jest nabłonkiem jednowarstwowym sześciennym. W miejscu, w którym kanalik dalszy zbliża się do tętniczki doprowadzającej krew do macierzystego kłębka, dochodzi do zmiany struktury i organizacji komórek nabłonka kanalika. Miejsce to nazywamy plamką gęstą. Kanalik dystalny łączy się z kanalikiem zbiorczym. Poszczególne kanaliki zbiorcze tworzą przewody brodawkowe, które znajdują ujście na szczycie brodawki nerkowej.
W ścianie tętniczki doprowadzającej - tuż przed wniknięciem do kłębka -dochodzi do zróżnicowania morfologicznego i czynnościowego komórek. Zespół tych komórek przykłębuszkowych nazywa się poduszeczką biegunową. Tworzą one, wraz z plamką gęstą oraz komórkami leżącymi w przestrzeni pomiędzy naczyniami doprowadzającymi i odprowadzającymi, aparat przy-kłębuszkowy. Odgrywa on bardzo ważną rolę w regulacji czynności nefronu.