Sprzęgła kołnierzowe składają się z dwóch tarcz złączonych śrubami. Znormalizowane odmiany sprzęgieł kołnierzowych podano na rys. 14.4 i 14.5. Tarcze osadza się na wałach najczęściej za pomocą wpustów. W celu zapewnienia współosiowego ustawienia członów (tarcz) sprzęgła wykonuje się wytoczenia środkujące na płaszczyznach czołowych. Parametry obu rodzajów sprzęgieł, podane w normach PN-66/M-85251 (rys. 14.4) i PN-66/M-85252 (rys. 14.5), są podobne. Omawiane sprzęgła są stosowane do łączenia wałów o średnicach 25 -f- 200 mm; zakres przenoszonych momentów obrotowych wynosi od 320 N • m do 60 kN • m, a masa od 6 do 250 kg. W wykonaniu według normy śruby są ciasno pasowane w otworach. W tym przypadku
Rys. 14.4 Sprzęgło sztywne kołnierzowe z ochronnymi obrzeżami [6]
Rys. 14.5. Sprzęgło sztywne kołnierzowe bez ochronnych obrzeży [6]
370