P3040980

$.$. Zwichrzenie b&łkł

b)

Ry».$.5 .Przykłady konstrukcyjnego, ciągłego zabezpieczenia bel* klpnWniebnNte

nych punktach mogą stanowić wymagane punktowe usztywnienie boczne. Na iys.5.6 pokazano przykłady konstrukcyjnej realizacji połączeń belek zapewniające punktowe stężenie, przy czym na rys.5.6a, b podparcie boczne podciągu wykonano belkami pomocniczymi sposobom widołkowym, a na rys.5.6c płatwi dachowych — ściągami.

Ściągi uniemożliwiąją boczne przemieszczanie się pasa w miejscu połączenia, jednak nie zabezpiecząją go przed skręceniem się wokół poziomej osi. Punktowo, swobodne podparcie widełkowe (rys.5.6a, b) zabezpiecza pas ściskany zarówno przed przemieszczeniem się poziomym (bocznym), jak też skręceniem. Punktowo stężone pasy ściskane belek mogą jednak ulec zwichrzeniu na długości pomiędzy punktami bocznego podparcia (rys.5.7).

wti socaeso ww¹

Rys.5.6. Przykłady konstrukcyjnego, punktowego cabes-pieczenia belki przed zwichrzeniem

1 — belka zabezpieczana, 2 - tętnik zabezpieczający, 3 — element zapcwniąjący podparcie widełkowe

mmii §ucamnomjrmmrrn

/

\

7 !	Y	\ -* :
11—-—	te

Ry*A “ ISujfofta obliczaniom' belki na zwichrzenie

Cl dla belek z dwuteowników walcowanych 85i

/ii'

Belki usztywnione w sposób pokazany na rys.5.5 mają ciągłe stężenie, dlatego uznąje się je jako w pełni zabezpieczone przed zwichrzeniem. Jeśli tęż-niki usztywniają bocznie pas ściskany belki w punktach rozstawionych w odległościach l\, to uważa się, że zabezpiecząją wystarczająco belkę przed zwichrzeniem, gdy spełnione są warunki:

215

fd

(5.4)

dla belek o przekroju rurowym i skrzynkowym

Podstawy projektowania konstrukcji metalowych

(5:5)

fi

gdzie:

iy — promień bezwładności przekroją belki względem osi y-y, Współczynnik p należy przyjmować z tablicy 5.1. Dla przypadku a) tabl.5.1 wartość p można obliczyć ze wzoru:

Mi £ IM2I — momenty zginąjące na końcach belki łub odcinkach belki o długości l\,

Af_mox — największy moment od obciążenia pręta,

P = 1 — gdy w belce występuje moment zginąjący od obciążenia poprzecznego,

b_Q — rozstaw osiowy środników przekroju belki.

Tablica 5.1 [PN-90/B-03200]

Watunki podparcia i sposób obciążenia pręta ,    Wartość pAW

a)	Pręt 0 węzłach wzajemnie poprzecznie nieprzesuwnych (p S 1). obciążonych momentami w węzłach podporowych {Mo = 0)	PAW » 0.55 W, + 0,45 Mi lecz p i 0.4
b)	Pręt 0 węzłach wzajemnie poprzecznie przesuwnych (p > 1). jednostronnie łub dwustronnie utwierdzony	PAW*Ałi+0,15A6^tllecz psi
0)	Pręt podparty dwustronnie przegubowo p == 1). obciążony poprzecznie między węzłami i ewentualnie momentami w węzłach podporowych	pAW =ma*M(0.4 t,sz<0.6W* lecz 0 £0.4
d)	W pozostałych przypadkach, gdy me przeprowadza się dokładnej analizy, należy przyjmować	PAW-AW

'* Jeśli AW występuje między węzłami podporowymi, a także dla wspornika należy przyjmować p»1. ²¹ wartość PAW przyjmuje się równą największej bezwzględnej wartości momentu w Jodkowym przedziale pręta o długości 0,2 fo    •'

Należy także zauważyć, że wy boczeniu może ulec dolna półka (pas) belki przenosząca ąjemne momenty zginąjące, np. belka swobodnie podparta z końcem wspornikowym. Koniecznością jest więc przyjęcie na początku