PA160076

75

KSIĘGI REGISTRATURY KOŻUCHOWA

żuchowie, trzeci natomiast ustalał wysokość sum zaległych. W czwartym pakiecie zgromadzono tylko trzy dokumenty pergaminowe; wszystkie dotyczyły amortyzacji kapitałów przeznaczonych na opłaty fundacji.

Szuflada oznaczona literą D gromadziła 38 dokumentów przechowywanych luzem. Treść większości z nich odnosiła się do opłat czynszowych, zwolnień z tych opłat oraz rozliczeń finansowych o podobnym charakterze. Kilka z nich regulowało opłaty dzierżawne ze wsi miejskich Ober i Nieder Siegersdorf a jeden z tej grupy został wystawiony w 1301 r.³² W kilku przypadkach omawiany spis określa rodzaj dokumentu: vidimns lub consens. Niektóre z nich wyróżniono określeniem pergamente, co sugeruje obecnie ich bardziej uroczysty wystrój zewnętrzny, niż materiał, na jakim zostały sporządzone.

Następne dwie grupy akt, oznaczone literami E i F składały się z testamentów mieszczańskich. Nie zostały one dokładniej opisane. Dlatego też nie można obecnie określić bliżej ofiarodawców sum ani też przeznaczenia darowanych kapitałów”. Szuflada oznaczona literą G grupowała listy zastawne i pokwitowania. Większość z nich została spisana w końcu XVI i na początku XVII stulecia. Kilka złożono w paczkach, inne zebrano w plik i określono liczbą mnogą Quittungen a pozostałe złożono luzem. W szufladzie sygnowanej literą H, I i K zgromadzono również listy zastawne i pokwitowania*⁴. W kilku przypadkach opiewały one na sumy przekraczające 1000 talarów. Określono również postać fizyczną tego typu akt. Użyto terminów: ein fascicul, ein baąuet lub baąuet acta. Szuflada oznaczona literą L przechowywała również zobowiązania finansowe, ale zapłacone ze skarbu królewskiego **. Złożono w niej 10 dokumentów, a regest ostatniego dokumentu dopisano inną ręką. Oznacza to najprawdopodobniej, że dołączono go do pozostałych po dokonaniu spisu.

Szuflada sygnowana literą M przechowywała obligacje i akta po-

³¹ Były to wsie Podbrzezie Górne i Dolne, które należały do miasta. Obecnie znajdują się w granicach Kożuchowa.

³⁴ Kilka z nich (szczególnie dokumenty regulujące wysokość czynszu nadane lub potwierdzone przez panującego) pochodzi z pierwszej połowy XIV w.

³³ Spisujący nie uważał za konieczne wyszczególnienie treści złożonych testamentów. Istnieją dwie tezy określające powody tego stanu rzeczy. Można przyjąć, że testamenty były spisane wcześniej i ich regestry zostały zamieszczone w oddzielnym rejestrze. Można również sądzić, że sporządzili je mieszczanie wyznania niekatolickiego, którzy byU najbogatszą grupą. OpuścUi oni miasto pod koniec lat trzydziestych XVII w. lub zostali wymordowani podczas wojen i dlatego treść