PICT0036 (7)

Plac Zbawiciela wyjść, wrócić, ręce stoją w oknie: co też się dziele na mokrym asfalcie? ktoś powinien widzieć, ale nie wiem kto.

przeszklony dach budynku naprzeciw

unosi się, stuka w chmurą o barwie porzeczkowych

cukierków na kaszel, w innym miejscu

nie ma tego, co tu. Tym lepiej, żadnych roszczeń, spisków; tylko się przepychają ziarniste litery. I

suche rzeczy trzeszczą, czy to nie rozmowa? ktoś pewnie mówi, ale nie wiem co.

[Przywieziono]

Przywieziono mnie i dano mi jeść. Wybrano miejsce. Poruszano mną, szybko. Cały bytem sobą. Pomylono mnie.