d-
Wspótcrynaik a w powyższym równaniu zmięty od rozmiaru cząstek cista irys. 14.31). WoniM wpófcjyumt A od rodzaj* nulcriała przenoszonego wnotf mymom (2 — S) IO**
I Przy zbyt mafej prędkości fazy ciągłej podczas transportu pneumatycznego O Mwdirninn) występuje zjawisko zawału polegające na opadnięciu cząstek fazy rozpeoeąoocj/ W literat grze podano wiele korelacji do obliczania prędkoici zawału [32J. Ogółnte można stwierdzić, te w edu wyeliminowania tego zjawiska
w U Mymrir fnraarycraym mmmtk ptąAafci pwwana da pr**Mo ‘"(*,d i «a» m*ńi «w ■iirriili thiimim m tmmm toć —W ■* i.-' i Strata nam podczas trawaperta pMwowcgo równa je« *■* w* napływ* mail pnraimę»gr V. oporów poEpiwwa itrasraa MU*
sss rwńąnwytŁ a awą prędkość fazy igrprcarawrj ■ odcisku począAowy on końcowym rurociąga przesyłowego 3,-y te.
V - V. - V. * V. * V* 0**)
Opory przepływa stronienia patroszącego (fuy csąglrji w rurretąp o średnicy i i wysokości B
**i 1
Współczynnik opora i, jest znaną funkcją liczby Re, (nade i IX Analogiczny wzór można zastosować do wyznaczana straty w wyniku tarcia materiału przenoszonego
(M-Ill)
H jdftL 4 2
gdzie
Współczynnik opon 1< jest funkcją liczby Froodei
(14.112)
Fr
JŚ_
(14.113)
Molerus [31] wykazał. Ze w obszarze przepływa rozproszonego oraz warstwowego dodatkowy opór spowodowany obecnością cząstek ciała stałego w strumieniu można opisać zależnością
“e
(14.114)
1-
gdzie u. - prędkość względna wyznaczona z wykrętów na rys. 1429 i 14.30.