Prawo i p k s V Konarska Wrzosek (111)

3. Wykonywanie kar

autonomiczna

regulacja

Wykonanie kar orzeczonych za przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe uregulowane zostało zasadniczo w kodeksie karnym wykonawczym (art. 178 § 1 k.k.s.). Jednakże względu na specyfikę prawa karnego skarbowego, w Rozdziale 23 Działu II kodeksu karnego skarbowego (art. 182-188) odmiennie uregulowano kwestie dotyczące ponownego ustalenia stawki dziennej grzywny, warunków odroczenia uiszczenia wymierzonej kary grzywny lub rozłożenia jej na raty, warunków wykonania kary grzywny przez podmiot odpowiedzialny posiłkowo, zamiany kary grzywny wymierzonej za wykroczenie skarbowe na pracę społecznie użyteczną, zastępczej kary pozbawienia wolności za grzywnę orzeczoną za wykroczenie skarbowe, beneficjenta kary grzywny wymierzonej za wykroczenie skarbowa, zasad wykonania grzywny nałożonej mandatem karnym oraz nieuiszczenia należności publicznoprawnej.

kara grzywny

Stosow⁷nie do art. 182 k.k.s., jeżeli kara grzywny wymierzona za przestępstwo skarbowe została uiszczona lub ściągnięta w^r drodze egzekucji tylko w części i zostanie stwierdzone, że spowodowane to jest tym, że okoliczności wymagane dla ustalenia stawki dziennej uległy istotnej zmianie, sąd dla nie-uiszczonej jeszcze w^T części kary grzywny określa na now⁷o wysokość staw⁷ki dziennej, kierując się wskazaniami określonymi w art. 23 § 3 k.k~s., chyba że skazany wykaże, iż nastąpiło to z przyczyn od niego niezależnych. Powołany przepis nakłada na sąd obowiązek ponownego określenia wysokości staw⁷ki dziennej grzywny wymierzonej za przestępstwo skarbowe w sytuacji, gdy zostanie ustalone, że uiszczenie lub ściągnięcie w drodze egzekucji wymierzonej kary grzywny tylko w części stanowi konsekwencję tego, że istotnej zmianie uległy okoliczności rzutujące na wysokość stawki dziennej, a skazany nie wykaże, że zmiana ta wynikła z przyczyn od niego niezależnych. Celem tego uregulowania jest zapobieżenie zamianie wymierzonej kary grzywny za przestępstwo skarbowa na karę zastępczą.

Uzupełnienie regulacji art. 49 lek.w⁷, przewidującej możliwość odroczenia wykonania kary grzywny lub rozłożenia jej na raty, zawiera art. 183 k.k.s. Stosowanie do tego przepisu w sytuacjach, gdy grzywma została wymierzona za przestępstwa skarbow⁷e, sąd może uzależnić odroczenie jej uiszczenia lub rozłożenie jej na raty od zabezpieczenia kary grzywny na majątku skazanego lub podmiotu odpowiedzialnego posiłkowo.

Podmiot odpowiedzialny posiłkowa uiszcza wymierzoną karę grzywny oraz środek karny ściągnięcia rów⁷now⁷artości pieniężnej przepadku przedmiotów, jeżeli skazany nie zapłaci jej w terminie i zostanie stwierdzone, że nie można jej ściągnąć w drodze egzekucji (art. 184 § 1 k.k.s.). Jeżeli zaś wymierzona kara grzywny, a także środek karny ściągnięcia równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów zostały uiszczone lub ściągnięte od skazanego w drodze egzekucji tylko w części, odpowiedzialność posiłkowy zmniejsza się w sposób odpowiadający stosunkowi kw⁷oty zapłaconej do wysokości orzeczonej kary. Jeżeli wymierzona kara grzywny została uiszczona lub ściągnięta od podmiotu odpowiedzialnego posiłkowo także tylko w części, sąd może

444