Prawo i p k s V Konarska Wrzosek (61)

przez żołnierzy, o których mowa w art. 654 § 1 pkt 1 k.p.k. (popełnione przez żołnierzy posiadających stopień majora i wyższy) - wojskowy sąd okręgowy (art. 115 § 3 pkt 2 k.k.s.).

Orzekanie w sprawach o wykroczenia skarbowe następuje wyłącznie w postępowaniu:

1)    w przedmiocie udzielenia zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności,

2)    nakazowym,

3)    uproszczonym,

4)    w stosunku do nieobecnych (art. 117 § 1 k.k.s.).

Orzekanie w sprawach o przestępstwa skarbowe następuje także w postępowaniu zwyczajnym, jeżeli prowadzone było śledztwo (art. 117 § 2 k.k.5. Rozpoznanie sprawy o przestępstwo skarbowe następuje więc w tych samych trybach postępowania, co rozpoznanie sprawy o wykroczenie skarbowe oraz dodatkowo w⁷ postępowaniu zwyczajnym. Rozpoznanie sprawy w postępowaniu zwyczajnym jest dopuszczalne wyłącznie wtedy, gdy postępowanie przygotowawcze prowadzone było w formie śledztwa.

W postępowaniu zwyczajnym niedopuszczalne jest rozpoznanie sprawy o wykroczenie skarbowe.

W wypadkach wskazanych w kodeksie i na zasadach w nim określonych upoważniony organ postępowania przygotowawczego lub jego przedstawicie, może nakładać za wykroczenia skarbowe karę grzywny w⁷ drodze mandat: karnego (art. 117 § 3 k.k.s.). W postępowaniu mandatowym rozpoznawane są wyłącznie sprawy o wykroczenia skarbowe.

2. Rozpoczęcie rozprawy

Rozprawę należy wyznaczyć i przeprowadzić bez nieuzasadnione" posiedzenie zwłoki. Dla usprawmienia i przyspieszenia rozprawy, prezes sądu może wnieść przygotowawcze spraw⁷ę na posiedzenie, jeżeli ze względu na zawiłość sprawy lub z innych ważnych powodów uzna, że może to przyczynić się do usprawmienia postępowania, a zwłaszcza należytego przygotowania i organizacji rozprawy główmej (zob. Z. Gostyński, Zasada szybkości..., s. 373). Skierowanie sprawy na posiedzenie następuje wmwczas, gdy kw⁷estie wymagające rozstrzygnięda w⁷prawdzie mogłyby być rozstrzygnięte na rozprawie, ale można je także rozstrzygnąć na posiedzeniu sądu, co będzie miało znaczenie dla uspraw^rnie-nia postępowania. W szczególności prezes sądu pow⁷inien skierować sprawę na posiedzenie w⁷ówczas, gdy prokurator wnosi o zaniechanie w⁷zyw⁷ania i odczytanie na rozprawie zeznań określonych świadków uznając, że mają on: stwierdzić okoliczności drugorzędne, którym oskarżony w⁷ swrnich wyjaśnieniach nie zaprzeczył (art. 333 § 2 k.p.k.). Jeśli taka decyzja zapadnie na rozprawie, wiąże się to najczęściej z koniecznością jej przerwy lub odroczenia, celeir. wezwania świadków do stawiennictwa. Uniknięcie tego może mieć miejsce

394