I> M<Quail. ?łw«i famumfowumia mtuoHtgo. Wjujywa W' ISBN 97S-K5-OI-ISIS3-M, •?by WN PWN 2007
wiele więcej. Na podstawie tej teorii jako konsumenci mediów budujemy naszą umiejętność dokonywania trafnych wyborów, tworzenia wzorców gustu, stylów życia i tożsamości. Wspiera ona także zdolność formułowania krytycznego osądu. Wszystko to z kolei kształtuje rzeczywistą ofertę mediów kierowaną do ich widowni, kierunkuje i ogranicza wpływ mediów. Ta wiedza pozwala nam na przykład odróżnić „fikcję" od „rzeczywistości”, „czytać między wierszami" lub przejrzeć perswazyjne cele i techniki reklamy i innych rodzajów propagandy, jak również oprzeć się wielu potencjalnie szkodliwym impulsom jakoby wywoływanym przez media. Działanie teorii zdroworozsądkowej można dostrzec w normach dotyczących sposobów użytkowania mediów, które uznaje i których przestrzega wielu ludzi (zob. rozdział 10). Definicje społeczne nadawane mediom masowym nie są ustalane przez teoretyków lub regulatorów mediów czy nawet przez samych producentów medialnych - powstają one z biegiem czasu na gruncie doświadczenia i praktyk audytorium. Historia mediów i ich przyszłość bardziej zależą od tej bardzo nieprecyzyjnej gałęzi wiedzy teoretycznej niż od czegokolwiek innego.
Komunikowanie masowe jest jednym z wielu zagadnień, którymi zajmują się nauki społeczne, i stanowi tylko część szerszego pola badań ludzkiej komunikacji. Arthur Berger i Steven (-haftce (1987: 17) określili to pole jako „naukę o komunikacji”, definiując tę ostatnią jako naukę, „której celem jest zrozumienie produkcji, przetwarzania i skutków systemu symboli i sygnałów dzięki tworzeniu sprawdzalnych teorii, zawierających uprawnione uogólnienia, wyjaśniające zjawiska związane z produkcją, przetwarzaniem i skutkami”. Definicję tę przedstawili oni jako „ogólną”, twierdząc, że znajduje ona zastosowanie w większości badań nad komunikowaniem. lak naprawdę jest ona jednak pod silnym wpływem jednego tylko modelu badania - badań ilościowych zachowań komunikacyjnych, ich przyczyn i skutków. Nie nadaje się ona zwłaszcza do badań nad naturą „systemów symbolicznych” i oznaczania, czyli procesu nadawania i odbioru znaczenia w rozmaitych kontekstach społecznych i kulturowych. Najważniejsze alternatywne orientacje w badaniu komunikowania masowego zostały nakreślone w podsumowaniu tego rozdziału.
Zapisano:
kliknij, aby
Problemy z definiowaniem pola badawczego pojawiały się także w związku z. rozwojem technologii, która doprowadziła do zatarcia granicy między komunikowaniem publicznym a prywatnym oraz między komunikowaniem interpersonalnym a masowym. Najprawdopodobniej nie uda nam się znaleźć jednej definicji, która obejmowałaby wszystkie zjawiska i perspektywy w całej ich różnorodności. Nie wydaje się również, by mogła istnieć niezależna i samowystarczalna „nauka o komunikacji", zważywszy na fakt, że badania nad komunikacją mają swoje po-l czatki w wielu różnych dyscyplinach, a zakres problemowy obejmuje zagadnienia