Naczynia krwionośne |
Serce |
ti//>B" |
UJJllilii |
Ilość przepływającej krwi |
Wydzielanie moczu |
a' |
G^G o o o |
Oun |
Oskrzela |
Działanie depresyjne |
Działanie farmakologiczne pochodnych hydrazynoftalazyny
przyspieszeniu i wzmożeniu. Diazoksyd hamuje ponadto wydzielanie insuliny przez trzustkę, zwiększając stężenie glukozy we krwi.
Diazoksyd jest lekiem względnie bezpiecznym. W przeciwieństwie do tiazydowych leków moczopędnych może jednak powodować zatrzymanie sodu i wody w organizmie (obrzęki). Można temu przeciwdziałać, podając równocześnie np. hydrochlorotiazyd.
Zastosowa
nie
• Diazoksyd stosuje się w ciężkich postaciach nadciśnienia, m.in. w nadciśnieniu złośliwym, przełomach nadciśnieniowych oraz w hipoglikemii spowodowanej nadmiernym wydzielaniem insuliny 0insulinowa). Dzia-
Ryc. 27.3.
łanie hipotensyjne występuje natychmiast po dożylnym podaniu leku. Diazoksyd wywołuje odruchowe pobudzenie układu sympatycznego, objawiające się tachykardią, wzrostem objętości wyrzutowej serca i retencją sodu i wody.
▲ Może wywoływać ból głowy, tachykardię, hiperglikemię, hipotonię ortostatyczną, a niekiedy wysypkę.
Bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania diazoksydu jest świeży zawał mięśnia sercowego.
Działanie
niepożądane
Przeciw
wskazania
Hypcrstat - ampułki 0,3 g/20 ml do stosowania dożylnego, stosuje się i.v. 0,3 g jednorazowo.
Minolcsydyl
Pochodna pirymidyny wpływająca bezpośrednio na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych i osłabiająca presyjne działanie katecholamin (mechanizm niejasny), dzięki czemu silnie (ale łagodnie) obniża ciśnienie tętnicze. Powoduje wtórne pobudzenie układu współczułnego, przyspieszenie akcji serca, wzrost pojemności minutowej i rzutu serca. Stosowany miejscowo pobudza wzrost włosów w łysieniu (!).
• Stosuje się go w ciężkim nadciśnieniu tętniczym opornym na leczenie innymi lekami. Miejscowo - w leczeniu łysienia (niestety - efekt jedynie przejściowy).
▲ Może powodować nasilenie dolegliwości wieńcowych, częstoskurcz, obniżenie wartości hematokrytu. U niektórych chorych może wywoływać pojawienie się płynu w worku osierdziowym i tamponadę serca (w czasie długotrwałego leczenia konieczna jest kontrola echokardiograficzna i rtg).
Jest przeciwwskazany w pheochrumocytoma, niestabilnej dusznicy bolesnej, po zawale mięśnia sercowego oraz w ciąży.
1. Loniten - tabletki 0,005 i 0,01 g; stosuje się doustnie początkowo 0,005-0,01 g/dobę jednorazowo lub w 2 dawkach podzielonych, stopniowo zwiększając dawkę co 3 dni o 0,01 g do 0,05 g/dobę.
2. Loxon (Piloxidil, Regaine) - płyn i żel 2%, miejscowo w leczeniu łysienia.
Lek ten działa hipotensyjnie silnie, lecz krótko, rozszerza naczynia krwionośne, zmniejsza opór obwodowy oraz obciążenie wstępne i następcze lewej komory.
• Stosuje się go głównie w przełomie nadciśnieniowym, ostrej niewydolności lewokomorowej w przebiegu zawału serca, wad serca, w obrzęku płuc oraz w kontrolowanym podciśnieniu.
Preparat i dawkowanie
Działanie
Przeciw
wskazania
Działanie
niepożądane
Preparaty i dawkowanie
Zastosowa
nie
537