psych
1

Końcowa faza wywiadu przeznaczona jest na wzmocnienie i niejącego kontaktu terapeutycznego. Wzajemne podzielenie się opini mi na temat omówionych problemów, przedyskutowanie zaleceń wym gają pewnego czasu, o czym trzeba pamiętać i zostawić na ten eti dostatecznie dużo czasu. Pożegnanie stanowi dodatkową możliwo wyrażenia gotowości do kontynuowania dialogu. Zachowanie pacjen w tym czasie daje często sposobność uzupełnienia oceny psych dynamicznej.

Poszczególne fazy wywiadu psychiatrycznego wraz z ich zasa niczymi celami przedstawia tabela 2.1.

Tabela 2.1

Fazy wywiadu psychiatrycznego (lekarskiego) (wg S.C. Shea)

Faza wywiadu	Czas (orientacyjnie)	Cel
I. Wprowadzenie	1 -2 min	1.    Zmniejszenie lęku pacjenta 2.    Zaznaczenie jego podmiotowości 3.    Wprowadzenie w sytuację dialogu
II. Otwarcie	5-8 min	1.    Zwiększenie poczucia akceptacji, bezpieczeń stwa i zrozumienia u pacjenta 2.    Określenie oczekiwań pacjenta i jego podęj ścia do problemu 3.    Wstępne ukierunkowanie procesu diagnosty cznego 4.    Wstępne określenie sfer oporu 5.    Ocena niebezpieczeństw niepowodzenia wy wiadu 6.    Ustalenie dalszego stylu prowadzenia wywia du
III. Wywiad zasadniczy	20-30 min	1.    Określony celem danego wywiadu 2.    Zebranie informacji koniecznych do diagnozy -    psychiatrycznej (lekarskiej) -    psychodynamicznej 3.    Wzmocnienie sytuacji dialogu
IV. Podsumowanie	5 min	1.    Wykazanie, że problemy pacjenta zostały zro zumiane i potraktowane poważnie 2.    Dostarczenie pacjentowi możliwych na dany etapie rzetelnych informacji dotyczących jeg stanu

Faza wywiadu	Czas (orientacyjnie)	Cel
V. Zakończenie	1 -2 min	3.    Wyrażanie przez pacjenta opinii na temat spotkania 4.    Ustalenie i przedyskutowanie zaleceń lekarskich 5.    Danie pacjentowi nadziei na pomoc 1.    Zasygnalizowanie zrozumienia i wsparcia 2.    Podkreślenie autonomii pacjenta 3.    Ocena (psychodynamiczna?) zachowania pacjenta w czasie pożegnania

Nieodzowną częścią badania psychiatrycznego jest badanie fizykalne (ze szczególnym uwzględnieniem neurologicznego). Niekiedy jkierunkowuje właściwie diagnozę psychiatryczną (niektóre zaburze-lia psychiczne mogą być wynikiem chorób somatycznych). Choroba somatyczna może również modyfikować przebieg zaburzenia psychicznego, ograniczać możliwości terapeutyczne, co ma znaczenie n prognozowaniu. W czasie badania fizykalnego lekarz wchodzi w kon-akt dotykowy z ciałem pacjenta Doświadczenie to może wzmocnić boczucie bezpieczeństwa pacjenta, bądź je osłabić, gdy pacjent odbierze to jako naruszenie granic jego intymności. Czas, w którym brzeprowadzamy badanie fizykalne, ma zatem duży wpływ na rozwój elacji z pacjentem. Doświadczony lekarz potrafi to wykorzystać i w od-bowiednim okresie prowadzenia wywiadu przeprowadzić badanie fizykalne. Najbezpieczniej zrobić to po zakończeniu zasadniczej części wywiadu.

Ocena stanu psychicznego pacjenta, dokonana w czasie przeprowadzania wywiadu, powinna zawierać opis stwierdzonych objawów psy-shopatologicznych, uszeregowanych według funkcji psychicznych tab. 2.2). Pożądana jest również ocena psychodynamiczna (tab. 2.3). N niektórych przypadkach dodatkowo posługujemy się skalami ocen, nwentarzami objawów, które mogą być przydatne w ocenie wyników eczenia.

Cennym uzupełnieniem badania pacjenta mogą być informacje od osób z jego najbliższego otoczenia. Uzyskanie ich powinno wymagać

25