START POCISKU 3M6 Z WYRZUTNI (foto J. Fil)
tliwością wahają się tak, że połowę okresu wystają z jednej strony spływu owiewki, a połowę okresu z drugiej strony. Zapewnia to zachowanie jednakowych warunków opływu powietrza na spływie skrzydła. Wypadkowa siła sterująca jest równa wówczas zeru; pocisk zachowuje niezmieniony kierunek lotu.
W kanale wysokości (pochylenia) przez cały czas lotu pocisku przesyłany jest dodatkowo stały sygnał kompensacji ciężaru, niezależny od sygnałów kierowania, powodowanych przez operatora. Sygnał ten wytwarzany jest automatycznie wg specjalnego programu i powoduje takie działanie interceptorów, że powstająca siła aerodynamiczna równoważy ciężar pocisku. Odciąża to operatora od konieczności wypracowywania takiego sygnału, a tym samym zwiększa prawdopodobieństwo trafienia pocisku.
Stabilizację pocisku względem jego osi wzdłużnej zapewnia żyroskop oraz dwa interceptory obrotu (przechylenia), znajdujące się na pionowych płatach i tworzące razem niezależny układ stabilizacji kąta obrotu. Układ nazywa się niezależnym, ponieważ sygnał kierowania włączający lub wyłączający układ, kształtuje się w pocisku, a nie jest przesyłany z naziemnej aparatury kierowania.
Działanie układu stabilizacji jest następujące. W przypadku, gdy pocisk zaczyna obracać się wokół osi wzdłużnej, zmienia się jego położenie względem wirnika żyroskopu. Powoduje to włączenie napięcia zasilającego elektromagnesy interceptorów obrotu. Elektromagnesy wychylają wówczas płytki w stronę przeciwną do kierunku obrotu pocisku i powodują jego powrót do położenia wyjściowego.
W momencie trafienia pocisku w cel następuje natychmiastowe zadziałanie zapalnika, powodującego detonację materiału wybuchowego głowicy kumulacyjnej. Powstający podczas wybuchu strumień kumulacyjny przebija pancerz uszkadzając lub niszcząc ceL