Scan0019 (12)

HI. Częstoskurcz nadkomorowy

> Każdy rytm serca o częstotliwości > 100 uderzeń / min, który powstaje powyżej pęczka Hissa.

-    nagły początek i szybko ustępuje

-    nawraca

-    często towarzyszy temu.wielomocz

-    objawy podmiotowe: kołatanie, zmęczenie, zawroty głowy, dyskomfort w klatce, duszność, zasłabnięcie/omdlenie; im t częstoskurcz tym f niedotlenienie OUN.

> Schemat terapii częstoskurczu:

SCHEMAT TERAPII CZĘSTOSKURCZU - Sewenie

’'    ‘ ^    ' / ' •• ^r. - ' ■ - * i' ■    •-' •' h ■ ■ . r - <- ' f ,.f 3    • U t~

ii ..

Komorowy fVT)

sotala! (-.wij Kdókams («>.) arr.»d«ron f.v.i

'j

* ^! ••• 0^:-'-: /?

~----T"................ -

■^£Vv"°^^:    T *    ......-^r” r

i ■„ --„i:. -_v,-    ' ••    >;

' ■ .... . . ■ • : '

y/ęstpsk u-tc^u J często^k u?c?:u u. w.)

♦ #r?l

W

r//y $yI

-.....‘ir ^

^;    yv.'3o>e$sę

/a _ częstoskurczu

c -. >• I,,    cni ku yum

> Wpływ adenozyny na mięsień sercowy:

-    ma dwa receptory: Al i A2

-    Al- !cAMP, efekt chrono i dromotropowy: A2- fcAMP, związany z wazodylatacją ADENOZYNA

-    naturalny endogenny nukleozyd purynowy występujący we wszystkich komórkach organizmu

-    otwiera kanał K" powodując hiperpolaryzację błony komórkowej, uniemożliwiając w ten sposób osiągnięcie potencjału błonowego, powodując otwarcie wolnego kanału wapniowego (pośredni antagonista wapnia)

J,- zwalnia przewodzenie w węźle przedsionkowo-komorowym; hamuje czynność węzła zatokowego

-    czasowo blokuje przewodnictwo w węźle (AV) oraz hamuje czynność węzła zatokowego

-    czasowo blokując przewodzenie w węźle AV, przerywa nawrotny częstoskurcz węzłowy i częstoskurcz przedsionkowo-komorowy

-    nie wpływa na migotanie i trzepotanie przedsionków

-    nie przywraca rytmu zatokowego w niemiarowościach komorowych

-    lek I rzutu do przerwania tachyarytmii. w której uczestniczy węzeł przedsionkowo-komorowy (preparat - Adenocor)

-    w większych dawkach zmniejsza opór obwodowy i może spowodować niedociśnienie

-    może spowodować skurcz oskrzeli

-    adenozyna podana i.v. jest natychmiast wyłapywana przez erytrocyty i komórki śródbłonka naczyń, a następnie metabolizowana (deaminacja, fosforylacja) do nukleotydów adenylowych