Scan10145 (3)

Rozdział 13. Zatrzymanie krążenia — postępowanie w sytuacjach szczególnych

la są celowe zatrucia lekami lub substancjami narkotycznymi. Toksyczność leków może wynikać także z ich błędnego dawkowania lub interakcji między różnymi preparatami. Przypadkowe zatrucia najczęściej zdarzają się u dzieci. Otrucia są stosunkowo rzadkie.

Wypadki w zakładach przemysłowych, działania wojenne lub ataki terrorystyczne mogą być przyczyną narażenia na substancje chemiczne, biologiczne lub promieniowanie. Dekontaminacja i postępowanie w zdarzeniach masowych nie są poruszane w tych wytycznych. Więcej informacji na ten temat można uzyskać na stronie internetowej www.ukresilience.info/.

WSTĘPNE LECZENIE

dotyczące leczenia zagrażających życiu zaburzeń rytmu (rozdział 12). Staraj się leczyć odwracalne przyczyny.

•    W przypadkach celowego zatrucia częsty jest wodowany lekami spadek ciśnienia. Zwykle rea je on na terapię płynami, ale w niektórych przypadkach konieczne jest zastosowanie leków

o działaniu inotropowo dodatnim.

•    Po rozpoczęciu resuscytacji wskazane jest jak szybsze zidentyfikowanie trucizny. Rodzina, przyjaciele oraz zespół karetki pogotowia często mogą dostarczyć pożytecznych informacji. Dokładnej zbadanie pacjenta może dostarczyć ważnych dl^ postawienia diagnozy informacji takich jak: ch terystyczny zapach z ust, ślady po ukłuciach, szpilkowate źrenice, resztki tabletek, ślady dzi nia substancji żrącej w jamie ustnej lub pęche świadczące o długotrwałej śpiączce.

•    Zmierz temperaturę ciała. Hipo- lub hipertermia mogą wystąpić po przedawkowaniu leków.

•    Regionalne lub krajowe centra leczenia ostrych zatruć mogą udzielić informacji dotyczących sp sobu leczenia zatrutego pacjenta. W Wielkiej tanii specjalistyczne informacji na temat różnycftj trucizn można uzyskać łącząc się z TOXBASE^a (www.spib.axl.co.uk). Podobne centra działają

w innych krajach. Listę takich ośrodków można znaleźć na stronie internetowej Światowej Org zacji Zdrowia (WHO): http://www.who.int/ipcs' poisons/centre/en/.

SPECYFICZNE POSTĘPOWANIE TERAPEUTYCZNE

Z leczeniem zatruć ściśle związanych jest kilka cyficznych procedur terapeutycznych. Nacisk kła się na intensywne leczenie podtrzymujące związ z towarzyszącymi zatruciu objawami, takimi jak t^{1 2}j poksja, hipotensja, zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej.

Leczenie obejmuje zabiegi mające na celu ogra' nie wchłaniania i przyspieszenie wydalania truciznf oraz użycie specyficznych odtrutek. W celu uzys nia aktualnych wytycznych dotyczących leczenia I ciężkich i rzadkich zatruć należy skontaktować się z centrami leczenia ostrych zatruć.

•    Węgiel medyczny (aktywowany) posiada zdoi absorbowania niektórych leków. Jego znaczenia w terapii spada wraz z upływem czasu od s; cia substancji toksycznej. Rozważ podanie je dawki węgla medycznego w ciągu godziny od

Polska Rada Resuscytacji :^:

1

Leczenie podtrzymujące bazuje na schemacie ABCDE. Ma na celu zapobieżenie wystąpieniu zatrzymania krążenia w czasie oczekiwania na eliminację leku z organizmu. Często utrata przytomności prowadzi do niedrożności dróg oddechowych i wtórnie do zatrzymania oddechu. Celowe spożycie dużej ilości leków jest często skojarzone z zatruciem alkoholem.

•    Udrożnij i oczyść drogi oddechowe, a następnie oceń oddech i tętno (jeżeli zostałeś w tym zakresie przeszkolony). Unikaj prowadzenia wentylacji usta-usta w przypadku zatrucia cyjankami, siarkowodorem, fosforanami organicznymi oraz substancjami żrącymi. W takich sytuacjach wentylację pacjenta prowadź za pomocą maski kieszonkowej lub worka samorozprężalnego z maską, stosując najwyższe możliwe stężenie tlenu w mieszaninie oddechowej. W przypadku zatrucia parakwatem wysokie stężenie tlenu może zwiększyć uszkodzenia tkanki płucnej. Właściwe stężenie tlenu w mieszaninie oddechowej ustal w oparciu o wskazania pulsoksymetru lub wyniki gazometrii krwi tętniczej.

•    Bardzo często obserwuje się u zatrutych pacjentów aspirację treści żołądkowej. U nieprzytomnych pacjentów, bez zachowanych odruchów z tylnej ściany gardła, należy zastosować „szybką intubację” z uciskiem

2

   na chrząstkę pierścieniowatą, aby zminimalizować ryzyko aspiracji. Intubacja powinna być wykonana przez osobę przeszkoloną w tej technice zapewniania drożności dróg oddechowych.

•    W przypadku zatrzymania krążenia postępuj zgodnie z wytycznymi dla podstawowych i zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych.

•    Kardiowersja jest zalecana w leczeniu zagrażających życiu zaburzeń rytmu. Wykorzystaj wytyczne

144 ALS