ScanImage034

62

Pole współpracujące (pole dwuteownika minus pole niewspółpracujących części dwóch pasów)

A_w = A1240 ~ A_nwsp = 39,1 — 2- (12 — 8,9) • 0,98 = 33,0 cm“.

Nośność

?<a_± -f_d -A_w =0,85-21,5-33,0 = 603,1 kN .

Przykład 33. Połączenie obciążone siłą osiową (spoiny czołowa i pachwinowa)

Zaprojektować połączenie 1/21140PE (A_x = 8,20 cm²) z blachą węzłową (rys. 2.20), przyjmując za podstawę nośność pręta. Stal St3S, f_d = 215 MPa.

Rozwiązanie

Dopuszczalna siła w pręcie przenoszona jest przez pas i środnik pręta proporcjonalnie do ich pól przekroju, gdzie:

• pole pasa    A_pasa = 7,3 • 0,69 = 5,0 cm²,

• pole środnika A_środ = A_x - A_pasa = 8,20 - 5,0 = 3,2 cm².

Odpowiednie wartości siły wynoszą:

. w pasie    F_pasa = A_pasa • f_d = 5,0 • 21,5 = 107,5 kN,

•    w środniku    = A_irod • f_d = 3,2 • 21,5 = 68,8 kN.

Połączenie środnika z blachą węzłową

Silę z środnika na blachę węzłową przenosi spoina czołowa wykonana na pełną grubość środnika. Dla ściskania oc_x = 1,0, nie trzeba wykonać więc dalszych obliczeń.

Połączenie pasa z blachą węzłową

Siłę z pasa na blachę węzłową przenoszą cztery spoiny pachwinowe o grubości a = 3 mm. Norma [1] w przypadku gdy w połączeniu występują spoiny czołowe i pachwinowa, zaleca uwzględnić w obliczeniach 50% nośności spoiny pachwinowej. Dlatego długość potrzebnej spoiny obliczymy ze wzoru

stąd

1>

pasa

107,5

ot,, (0,5-f_d)-4a    0,8-(0,5-21,5)-4-0,3

= 10,4 cm.

Przyjęto długość spoiny 1 = 10,5 cm.