Głównym układem nośnym hali jest szkielet składający się z szeregu ram nośnych, połączonych ze sobą i usztywnionych (rys. 10-4). Ramy nośne składają się z wiązarów i podpierających je słupów. Na elementy pokrycia dachu składają się płatwie, świetliki oraz płyty wraz z warstwami izolacyjnymi. Ściany boczne składają się ze słupów i rygli, z wypełnienia oraz z okien i bram. Konstrukcję nośną hali usztywnia w kierunku podłużnym i poprzecznym układ stężeń.
Rys. 10-4. Elementy hali
1 - wiarary lub rygle ram nośnych, 2 - slupy ram, 3 - płacwie, 4 — belki podauwnicowe, 5, 6 - steźenii dachowe połaciowe, 7 — stężenia pionowe ician, 8 — tężaiłri pionowe wiązarów, 9 — cężniłi poziome belek pódsuwnicowych
10.7.1. RODZAJE STĘŻEŃ I OGÓLNE ZASADY ICH KSZTAŁTOWANIA
W celu zapewnienia stateczności i odpowiedniej sztywności hali jako całości oraz poszczególnym jej częściom i elementom stosuje się stężenia. Na rysunku 10-99a pokazano schematycznie stężenia hali jednonawowej. Przez zastosowanie stężeń (tężników) we wszystkich płaszczyznach zamykających przestrzeń hali, tj. w śda-
a)
Rys. 10-99. Ukiady stężeń w konstrukcji hali (opis w tekście)