skanowanie0006 (66)

■    rurka szklana o średnicy 6 mm ±0.1 mm i długości 300 mm,

■    wanienka,

■    celofan,

■    żywica epoksydowa EPIDIAN 5,

■    utwardzacz Z-1

■    szpagat,

■    suwmiarka

Wykonanie prętów epoksvdowo-szklanvch metoda laboratoryjna

Przygotować rurkę szklaną o odpowiedniej długości. Do każdej rurki pobrać równoległy zestaw pasm tak aby zawartość szkła w pobranej masie była równa 60 %

± 3%.Ilość pasm (n) obliczyć ze wzoru:    _n ^    fjgfPŻ

i«i*rijCLne-tjo epi

wagowy żywicy do utwardzacza wynosi 100:10

Uwaga: pawicy epoksydowej⁼1i2u g/cm³, pwłókien szkianych⁼2,54 g/cm³; stosunek

T- ^^i/uneĄo p*.****' SlrMS.    ''^choo,tT£Aff_s.j&.27^

Próbkę royingu w formie zwoju przytwierdzić szpagatem. Następnie równoległe pasma umieścić w wanience wypełnionej żywicą wraz z utwardzaczem na okres 3 min. tak aby wszystkie włókna były zamoczone. Po upływie tego czasu wciągnąć przesycone pasma royingu do rurki. Zostawić rurkę szklaną w położeniu pionowym na okres 24 godz. po czym przełożyć na 2 godz. do suszarki w której utrzymywana jest temp. 105 °C.

Po tym czasie usunąć rurkę szklaną z pręta i pociąć go na odcinki o długości 130 mm. Z każdej próbki royingu należy przygotować 5 prętów.

Badanie wytrzymałości na zginanie prętów epoksydowo-szklanych

Do badania wytrzymałości na zginanie kompozytu stosujemy normę PN-EN ISO 178 : 1998 “Oznaczanie właściwości podczas zginania”.

Na następnym ćwiczeniu wykonać 5 próbek w postaci odcinka pręta o długości ok.130 mm w celu poddania naprężeniom zginającym na maszynie wytrzymałościowej. Przebieg badań podany jest poniżej.

Zmierzyć w połowie długości próbki jej średnicę D z dokładnością do 0.1 mm. Rozstaw szczęk zrywarki ustawić w zależności od średnicy pręta:

0 3 -6 mm - 120 mm,

0 6.4mm    - 119 mm,

0 6.4 - 12mm - 115 mm,

0 12 - 18mm - 105mm,

5