Istotą inscenizacji Jest uśuiadomienie dzien iebezpieczetisttt xi
wynikającego z obcouanui z uodą teprzypculku braku umiejętności pływania.
Kura
Pies
Kurczęta
Narrator
Z jednej strony scenki elementy wiejskiego podwórka. Po przeciwnej - pas tkaniny lub bibuły imitującej rzekę.
Opaski na głowę dla zwierząt.
*
Chodzi Kura po podwórku wokół niej Kurczaki...
Kura
Pomysł przyszedł mi do głowy.
Posłuchajcie, jaki.
(Kurczęta zatrzymują się przy matce.)
Posłuchajcie, moje kurki, posłuchajcie dzieci, pog(xla się dziś nie zmieni, ładnie słońce świeci.
Pomysł przyszedł mi do głowy.
Kurczęta
Czy to pomysł nowy?
Kura
Zamiast chodzić po p<xlwórku w ciasnocie i kurzu, chodźmy razem na wycieczkę...
Kurczęta Dokąd, mamo?
Kcka
Tam, nad rzeczkę.
(Wbiega Pies.)
Piks (mówi do Kury)
Ja też chętnie pójdę z wami.
Będę biegał z Kurczętami.
Ki<ra
To chodź z nami, przez podwórko, wprost do rzeki. Piks
Hej, Kurczęta, szybciej nieco, bo czas szybko leci.
(Idą w kiera nku rzeki.)
Narrator
Zatrzymali się na brzegu, stój;} na nim już w szeregu.
Patrzą, płyną rzeczne fale...
Kurczęta
Mamo! Jak pójdziemy dalej?
Piks
Hej, Kurczęta, o co chodzi?
Skaczcie z. brzegu wprost do wody!
Kurczęta (razem)
Ale z ciebie szczeniak młody,
Kurczęta nie lubią wody.
Piks
Co z wycieczką dalszą będzie?
Kurczęta
Tyle w(xly jest tu wszędzie...
Kura
Cóż to dla was taka rzeczka!
Jak wycieczka - to wycieczka.
Skaczcie w fale, nieboraczki!
Kurczę 1
Ależ mamo, my nie kaczki!
Kurc 7Ę 2
Nie umiemy pływać wcale!