27
Typowa kombinacja leków do długotrwałej terapii niewydolności serca na tle dysfunkcji skurczowej u psów | |
Kategoria leku |
Zalecany lek (tj. lek 1 rzutu) |
1) Lek zwiększający siłę skurczu mięśnia sercowego |
pimobendan |
2) Lek zmniejszający obciążenie wstępne i następcze serca |
enalapril, bądź inny lek z grupy ACEI |
3) Lek moczopędny |
furosemid |
4) Lek hamujący remodeling mięśnia sercowego i ściany naczyń |
spironolakton; taką rolę pełnią również leki z grupy ACEI |
5) Lek do terapii tachyarytmii nadkomorowych występujących w przebiegu choroby, o której mowa |
digoksyna |
I. Hamowanie przerostu mięśnia sercowego & poprawa dysfunkcji rozkurczowej serca poprzez zwolnienie częstotliwości jego pracy serca (-> wydłużanie czasu napełniania komór) i bezpośrednie dodatnie działania luzitropowe (dotyczy diltiazemu, ale nie (3-blokerów) -> stosowanie leków działających inotropowo i chronotropowo ujemnie:
1) (3-blokery
2) diltiazem (bloker kanałów wapniowych)
Powyższe leki stanowią dla siebie alternatywę, tylko w wyjątkowych sytuacjach są
stosowane w skojarzeniu ze sobą.
II. Zmniejszenie obciążenia wstępnego serca oraz przeciwdziałanie obrzękom i gromadzeniu się płynów w jamach ciała oraz tego leczenie za pośrednictwem stosowania leków moczopędnych:
• diuretyki pętlowe -> zalecany furosemid
III. Zmniejszenie obciążenia wstępnego serca za pośrednictwem stosowania leków rozszerzających żyły:
• azotany -> zalecana nitrogliceryna
IV. Hamowanie aktywacji układu RAA i przeciwdziałanie tego skutkom:
• inhibitory konwertazy angiotensyny zalecany enalapril
V. Leki stosowane w leczeniu przeciwzakrzepowym:
1) kwas acetylosalicylowy
2) warfaryna
3) heparyna
Farmakologia układu krążenia, oprać. Tomasz Maślanka, KFiT, WMW, UWM w Olsztynie