12110 IMG 16 (6)

110

Odczytujemy średnią wywkaK drzewostanu i krzywej wy$oko<ci dla przeciętnej picdnicy nod_f« I7.jcm. h_g • 17.8 m.

Często średnią wysokość drzewostanu określa się jako średnią arytrretyem, z pomiarów wysokości pewnej liczby drzew o pierśnicy zbliżonej do praciętn-pierśmcy drzewostanu, Wymaga to wcześniejszego ustalenia przeciętnej pierincj drzewostanu i w tym celu określa się tę cechę z przeciętnego przekroju drzewom* - wzór (3.7). lub szacuje się przeciętną picrśnicę drzewostanu na „oko" Jako (rei mą arytmetyczną pewnej liczby drzew określa się również wysokość dla pierłnky drzewa centralnego, a także dla innych pierśnic

Dokładność określenia średniej wysokości drzewostanu można określić przybfc żonym wzorem:

(3.32)

gdzie:

Ph - średni błąd procentowy dla średniej wysokości drzewostanu.

- współczynnik zmienności wysokości drzew z wyłączonym wpływem pierś-mcy.

n_k - łiczba drzew służących do określania średniej wysokości drzewostanu

Dla drzewostanów sosnowych współczynnik zmienności można określi empirycznym wzorem opracowanym przez Rymcr-Dudzińską (1978b):

(3.33)

W„< « 3.89 + 58.1992 ~

gdzie h_f jest średnią wysokością odpowiadającą przeciętnemu przekrojowi drzewostanu

Wykorzystując wzory (3.32) i (3.33). można określić błąd średniej wysokości drzewostanu lub liczbę drzew [potrzebnych do wyznaczenia średniej wysokości.

• Przykład Określona na podstawie «> dnew średnia wysokość drzewostanu wynosi 20 m Wyznaczyć błąd średni dla iieduej wysokości drzewostanu

'U *7 - i 5 33, określamy wtp6kzynmk zmienności wysokości drzew z wytoczonym wpływem pierś-hk>    Bl*l średni określony wzorem 0 32) wyniesie p_k * 2.27%

. Prryktad Oszacowana ju oko" średnia wysokośZ drzewostanu wynosi 20 m Wyznaczyć liczbę drzew potrzebna do określenia średniej wysokości drzewostanu z błcslem średnim 11.5*. Oszacowana średnia wy solo W drzewostanu stuty jedynie do określona wipAk rytmika zmienności W_kjĘ któiy rc wzorem >3 33i wyniesie 6.«0% Pr/ekszrakijac wzóf (3 32) wyznaczamy z niego liczbę

drzew

t zyskany wyrek reozc stanowić uitomacjc o liczbie drzew powabnych do sporządzenia krzywej wy.

wk ości

3 Stałe krzywe wysokości

Siałe krzywe wysokości są empirycznym modelem w postaci pęku krzywych wysokości Dla drzewostanów sosnowych Polski Rymer-Dudzińska (1978b) opracowała empiryczne równania takich krzywych Jedno z takich równań, dotyczące drzewostanów o przeciętnej picrśnicy większej od 11.5 cm. ma następującą postać:

gdzie (1 jest wartością środkową stopnia picrśnicy (pozostałe oznaczenia podano poprzednio).

Stale krzywe wysokości mogą być wykorzystane do określenia średniej wysokości stopni picrśmc. W tym celu należy określić średnią picrśmcę drzewostanu (d_g) i średnią wysokość drzewostanu (h_g) Podstawiając tc dane do wzoru, uzyskuje się równanie krzywej wysokości dla drzewostanu. Z krzywej można wyliczyć średnią wysokość dla każdego stopnia picrśnicy Stałe krzywe wysokości są coraz częściej stosowane przy budowie tablic miąższości

F. Określanie grubości kory

W drzewostanie występuje wyraźna zależność między grubością kory na wysokości 1.3 m i picrśnicą drzewa Drzewa o większej picrśnicy mają grubszą korę Na grubość kory wpływa wiele czynników, między innymi warunki siedliska i wiek drzewa. Z wiekiem odbywa się przyrost kory i jednocześnie odpadają jej płaty Ponieważ przyrost grubości kory jest większy od grubości odpadających płatów, stąd im starsze drzewo, tym kora jego jest grubsza. Na grubość kory wpływ mają również cechy dziedziczne oraz warunki otoczenia. Wszystkie te czynniki powodują, że zmienność grubości kory drzew w drzewostanie jest bardzo duża. a zależność mię dzy grubością kory i picrśnicą drzewa ma charakter korelacyjny

1. Określanie średniej wartości podwójnej grubości kory stopnia pterśnicy

Do określania średniej wartości podwójnej grubości kory na picrśnicy dla stopnia grubości można wykorzystać zależność między grubością kory a picrśnicą drzew W tym celu należy na pewnej liczbie drzew zmierzyć pierśmcc i podwójną grubość kory na picrśnicy. Otrzymane wartości nanosi się na wykres oś rzędnych podwójna grubość kory. oś odciętych - picrśnicą drzewa, po czym przeprowadza się zwykle odręcznie limę wyrównującą (rys 36). Z wykresu mo/na odczytać podwoj ną grubość kory dla dowolnego stopnia picrśnicy