170 ŚREDNIOWIECZNA PIESN RELIGIJNA POLSKA
Anjeli Bogu dziękują,
A wszytcy wielbią Maryją,
95 Ta jest Królewna Anjelska,
Ta jest Pani Krześcijauska.
Wiesielcie się krześcijani,
Bo za wami prosi Pani,
Jezu Krysta, Syna swego,
100 By wam dał Bucha Świętego.
Święta Matuchno, Maryja,
Tobie śpiewamy: Aleluja,
Baj bychom ciebie widzieli,
A w niebiesiech przebywali. Amen.
IV. 18 CESARZOWNO WSZECH NAŚWIĘTSZA
Jest to przekład łacińskiej pieśni ułożonej w Czechach, zaczynającej się od słów: Imperatrix gloriosa, plena laudum titulis. heśń polska w rękopiśmiennym dodatku do inkunabułu: Prae-ordiale devotorum, Strasburg 1489, znajdującego się w Bibliotece )ssolineum we Wrocławiu, sygn. XV 2. Według pierwszego pydawcy zabytku, H. Kowalewicza, dukt pisma i jego cechy graficzne wskazują na początek XVI w.
Wydanie: H. Kowalewicz, Pieśń „Cesarzowno wszech na-więtsza” i łaciński pierwowzór pieśni „Maryjo, panno szlachetna”, . 463—474.
Cesarzowno wszech naświętsza,
Bożej łaski jesteś pełna,
Mocna i przykazująca,
Nad anjelskie pienie słodsza.
7 AS CESARZOWNO WSZECH NAŚWIĘTSZA
w. 1 — władczyni wszystkich najświętsza, w. 3 przykazująca — rozkazująca.
6 Sprawnie jeś wezwana Matka i krolowa.
Synem płodu twego Uchowaj nas wrogu złego, Panno Boga wszechmocnego.
10 Ty jeś gr{z>esznych ucieszenie, Pokornych jeś ty zbawienie, Boża prawdy bez chytrości, Tyś lilija czystości,
Wejźrzy, Matko Boża,
15 Twój cię sługa żąda,
Z grzechów sie wyznawa,
S nich sie winien dawa, Spomoże<(nia> twego żąda.
O namilsza, wszech/maświętsza, 20 Bacz dać pomoc nędznemu, Wszytkę łaskę doskonałą Bacz dać żądającemu,
Bacz nawieść nędznego łsTa drogę prawdziwości 25 I wołającego
K tobie, perło czystości, Schowanie szwej świątości.
w. 5 sprawnie — tu: słusznie, właściwie.
w. 8 wrogu — od wroga.
w. 15 żąda — prosi.
w. 17 — uznaje się winnym grzechów.
w. 23 nawieść — naprowadzić.
w. 27 szwej — swej.