16976 Obraz9 (44)

Zapamiętaj:

Teorie dają teoretyczne „wsparcie” dla

•    praktycznych działań pielęgniarskich.

Dają racjonalne podstawy do:

•    określenia i przyjęcia kierunku poznania podmiotu opieki,

•    przewidywań ia wyn iku opieki.

Opierając się na wiedzy, można przewidzieć:

•    różnice, jakie wystąpią już na poziomie gromadzenia danych, niezbędny^ do ustalenia rozpoznania pielęgniarskiego (proces pielęgnowania).

Rozpoznanie w pielęgniarstwie (diagnoza) ukierunkowane zostanie

•    przyjętymi założeniami teoretycznymi (np. F. Nightingalc, D. Orem).

Stąd śmiało można powiedzieć, że:

•    istota gromadzonych danych, jako pierwotna w stosunku do pozostałych ct» pów i faz procesu pielęgnowania, narzuca mu dość jednoznaczny charakter

A zostaje on określony przez

•    przyjętą teorię pielęgniarstwa.

Inaczej:

•    teoria jest treścią,

•    proces pielęgnowania — sposobem na praktyczne wykorzystanie tej treści. Integracja teorii i procesu stanowi:

•    podstawę profesjonalnej opieki pielęgniarskiej.

Nie można świadczyć opieki pielęgniarskiej bez:

•    korzystania z wiedzy,

•    właściwego „przetwarzania” jej dla potrzeb praktyki.

Uwaga.

•    Teorie pielęgniarstwa stanowią teoretyczną podbudowę dla praktyki,

•    proces pielęgnowania to swego rodzaju sztuka zastosowania wiedzy teoretycznej w praktyce.

Podsumowanie.

Teorie pielęgniarstwa „przypisane” do procesu pielęgnowania powodują, że

•    zindywidualizowane pielęgnowanie zostaje ściśle połączone z nauką. Natomiast primary nursing jest rozwiązaniem dotyczącym organizacji opiec

pielęgniarskiej. Stanowi swego rodzaju „rusztowanie” — strukturę organizacyju* dla procesu pielęgnowania sięgającego racjonalnie do teorii pielęgniarstwa (Gór* jek-Jóźwik, 2004).

U podstaw primary nursing leżą:

•    autonomia pielęgniarstwa (patrz podrozdz. 1.8.1) oraz

•    proces pielęgnowania (założenia teoretyczne i rozwiązania praktyczne). W* ry z kolei sięga do

•    teorii pielęgniarstwa.

Nie bez powodu, te trzy komplementarne względem siebie elementy, bezp^ średnio wpływające na możliwoć osiągnięcia wysokiego stopnia indywidualizm? pielęgnowania, uznaje się za wyjątkowo ważne dla współcześnie rozumiał i praktykowanej opieki.

2.7.2

Organizacja zindywidualizowanego pielęgnowania

Prawdą, której nie trzeba dowodzić, jest to, żc wc współczesnym pielęgniarstwie, w tym w pielęgnowaniu, nic nie jest i nie może być sprawą przypadku.

Pielęgnowanie to ciąg racjonalnych, dość jednoznacznie określonych działań realizowanych z podmiotem opieki i na jego rzecz. Pielęgnowanie to:

•    treść (istota),

•    sposób (wykorzystania treści),

•    organizacja profesjonalnych działań.

Rjc- 2—7. Podstawowe założenia organizacji zindywidualizowanego pielęgnowania.

Za najbardziej prawidłowe, klasyczne rozwiązanie świadczenia opieki pielęgniarskiej należy uznać takie, w którym:

•    proces pielęgnowania,

•    pri mary nursing i

•    teorie pielęgniarstwa (wybrane; jedna, kilka), są jednakowo reprezentowane, co oznacza że:

•    istnieje wiedza i świadomość co do ich znaczenia względem siebie (warunkowania się tych trzech zmiennych),

•    wiedza wykorzystywana jest w praktyce opiekuńczej.

Uwaga. Temat organizacji zindywidualizowanego pielęgnowania może być analizowany i prezentowany z dwóch różnych poziomów, tym samym przy uwzględnieniu dwóch różnych sytuacji:

•    klasycznej (najbardziej pożądanej) — świadome i celowe sięganie w pielęgnowaniu pojedynczych osób i całych grup ludzi do:

-    procesu pielęgnowania,

-    primary nursing i

-    teorii pielęgniarstwa.

•    innej, przy czym możliwe są następujące warianty:

-    realizowanie opieki wyłącznie opierając się na założeniach teoretycznych procesu pielęgnowania (w stosunku do wszystkich lub tylko — z jakiegoś powodu — wybranych pacjentów).

1HQ