17331 S5008149

»■ ^nrch o . gil * *^kU'^,i“‘^U f ^N0W‘

Hum-WycMe 1 (««■ »• Bur.tyń.k.._Bo)

Ryc. 13.

Niir/ędzlu 1 wyroby imltclona w groblo kowali, Korytnica (woj. Kiolco): (wa T. M« 42 llnowaklago)    J

Odkryto tam również piec wypełniony naczyniami toczonymi na kołc, typu tzw. „siwej", z późnego okresu rzymskiego, podczas gdy w pobliskim Wyciążu podobny piec był wypełniony ceramiką celtycką. W innej ziemiance duża ilość żużla świadczy, zdaje się, iż mogły znajdować się tu także piec hutniczy i kuźnia. W jeszcze innej duża ilość ciężarków od krosien wskazuje, iż byt tu ustawiony warsztat tkacki. Dalej mamy w tej osadzie trapezowatą jamę wytępioną gliną i wykładaną plecionką, w której znaleziono około 300 kg suszonego żyta przemieszanego z popiołem.

Drugą podobną jamę znamy z Wyciąźa. Zawierała ona około 100 kg pszenicy. Zboże przechowywane było prawdopodobnie w workach. Jamy te swoim kształtem przypominają spichrze ziemne znane w dużej liczbie w Ensćrune (Prowansja).

Na fragmencie naczynia z okresu rzymskiego znaleziono odciski owsa, zboża, które dość późno zostało poznane na ziemiach Polski i przypuszczalnie również dzięki Celtom. Ponadto rozpoznano rośliny strączkowe oraz konopie. Z narzędzi związanych z rolnictwem zostały znalezione żelazny półkosek oraz kilka kamieni Żarnowych.

Fibule w Mogile są przeważnie rzymskie, najciekawszy jest wczes-norzymski okaz z celtyckim napisem „Nertomarus" (przywieziony zapewne w I w. n.e. z Galii). Jest to jedna z najdawniejszych inskrypcji znanych z Polski obok napisu „Allius" na późnolateńskim mieczu z Wesołek (woj. Kalisz), również najprawdopodobniej celtyckim. Już poza zasięgiem osady lateńskiej na obszarze zajętym przez obiekty z okresu rzymskiego w 1958 r. znaleziono celtycką bransoletę z brązu z 14 zgrubieniami żeberkowymi. Był to pierwszy okaz bransolety celtyckiej tego typu znany z Polski. O trzy metry dalej odkryto w 1959 r. fragment drugiej celtyckiej bransolety złożony z 2 dużych jajowatych owoidów brązowych (pierwotnie składała się z 8). Analogie do obu bransolet są bardzo licznie spotykane na Śląsku i w Czechosłowacji, na Węgrzech i w Rumunii. Według J. Filipa występują one od połowy III w. p.n.e. do końca II w. p.n.e. (obecnie datuje się na okres nieco wcześniejszy). Są jednak i późniejsze, od połowy II w. p.n.e. do początku I w. p.n.e.

Prawdziwą rewelacją stało się w 1976 r. odkrycie w jamie ze skorupami malowanymi dwóch form do odlewania monet miseczkowatych o średnicy 8 mm. Jama nr 187 była pozostałością chaty 5,5 x 4m, w której ponadtor znaleziono jedno naczynie puchowskie, haczyk do wędki,