nastawienie, skłonność do spostrzegania i oceny ludzi, rzeczy i zdarzeń w sposób uwarunkowany dotychczasowymi doświadczeniami osobnika. Przykładem trwałych n. są m.in. przesądy, które kształtują się często już w dzieciństwie, przede wszystkim pod wpływem ujemnych mniemań wytworzonych przez opinie rodziców, rodzeństwa lub rówieśników.
Nasza Księgarnia (Instytut Wydawniczy „N.K.”), powołane do życia w 1921 przy Z NP wydawnictwo, początkowo zajmujące się wydawaniem podręczników i pomocy szkolnych, a następnie czasopism i książek dla dzieci oraz dzieł pedagogicznych, m.in. serii „Biblioteki Samokształcenia” i „Biblioteki Dzieł Pedagogicznych”. Od 1960 N.K. zajmuje się gł. wydawaniem literatur}* dla dzieci i młodzieży, osiągając wysokie nakłady oraz zyskując wiele uznania w kraju i za granicą.
naśladownictwo, skłonność do działania niesamodzielnego, którego wzorem jest cudze postępowanie lub cudzy pogląd, dzięki temu n. jest jedną z ważnych dróg uczenia się nowych czynności, przyswajania wiadomości, przekonań i postaw. N. spełnia doniosłą rolę wówczas, gdy osobnik nie jest jeszcze na tyle dojrzały, by sam mógł kierować swoim postępowaniem. Ponieważ wartość pedagogiczna n. zależy od samego wzoru, w dobrze zorganizowanym procesie wychowawczym otacza się wychowanków wzorami reprezentującymi te cechy, które chce się im zaszczepić. Mogą to być zarówno poglądy i sposoby postępowania rodziców, jak i poglądy i umiejętności nauczycieli czy wzóry czerpane z historii i ze współczesności, a przekazywane przez szkołę i środki masowe. Ponieważ naśladowanie gotowych wzorów nie może trwać zbyt długo, stopniowo przezwycięża się je przez zachęcanie wychowanków do stwarzania własnych wzorów, do samodzielnego działania.
National Academy of Education (NAE), Narodowa Akademia Pedagogiczna USA, której zadaniem jest roztaczanie opieki nad badaniami naukowymi oraz inicjowanie dyskusji w sprawie celów i środków wychowania w Stanach Zjednoczonych i za granicą. Zgodnie ze statutem NAE liczy tylko 50 członków, przedstawicieli różnych nauk, a zarazem autorów wybitnych prac na temat wychowania. Dzieli się na 4 sekcje, obejmujące do 10 członków: 1) historii i filozofii wychowania, 2) polityki, ekonomii, socjologii i antropologii wychowania, 3) psychologii wychowania, 4) studiów nad praktyką pedagogiczną. Pozostałych 10 członków, których prace nic odpowiadają swą tematyką żadnej sekcji, tworzy luźną grupę. Obok tego do NAE należą członkowie
emeryci, których w 1974 było 18, i członkowie zagraniczni — w liczbie 6, a wśród nich E. Ashby, T. Husćn, A.R: Luria (zm. w 1977) i P.E. Vcmon.
Działalność NAE obejmuje m.in. organizowanie co pół roku konferencji w celu przedstawienia raportów z aktualnych badań oraz prowadzenia dyskusji nad sprawami polityki oświatowej, organizowanie specjalnych programów dla młodych uczonych w celu zachęcenia ich do pracy w ustalonym okresie pod opieką członków Akademii oraz sprawowanie opieki nad badaniami bądź nad komitetami, których zadaniem jest rozwijanie teorii i praktyki pedagogicznej. Pod opieką NAE funkcjonuje National Institute of Education. NAE jest finansowana przez nowojorską Carnegic Corporation, jak również przez Fundację Forda i resort oświaty. Obecnie prezydentem NAE jest P. Suppes.
National Institute for Educational Research (NIER), Narodowy Instytut Badań Pedagogicznych, centralna japońska placówka badań pedagogicznych w Tokio, powołana w 1949 w celu prowadzenia podstawowych i stosowanych badań nad wychowaniem oraz dostarczania podstawowych informacji i materiałów użytecznych w kształtowaniu polityki oświatowej. NIER jest ośrodkiem koordynującym działalność naukową wielu lokalnych instytutów badań pedagogicznych oraz uczelni wyższych, od 1967 prowadzi również badania nad rozwojem oświaty w krajach azjatyckich. NIER dzieli się na 5 zakładów- obejmujących łącznie ponad 20 sekcji, m.in. sekcje historii wychowania w Japonii, filozofii wychowania, pedagogiki porównawczej, planowania oświaty, pomiaru pedagogicznego, wychowania przemysłowego oraz sekcje zajmujące się nauczaniem poszczególnych przedmiotów. Dyrektorem NIER jest od 1963 M. Hiratsuka.
Natorp Paul (1854-1924), niemiecki filozof i pedagog, profesor uniw. w Marburgu; wTaz z H. Cohenem przywódca marburskiej szkoły ncokantyz-mu i przedstawiciel idealistycznej pedagogiki społecznej. Stworzył system filozoficzny obejmujący poza dziedzinami filozofii również sztukę, rcligię i wychowanie. Koncepcja pedagogiki społecznej N., przyjmującej za podstawowe zadanie wychowania kształtowanie woli w warunkach życia we wspólnocie, wyrosła z subiektywnego pojmowania przezeń społeczeństwa i kultury. Podstawowa praca pedagogiczna: Sozialpddagogik. Theorie der Willcnserzichung auf der Grundlage der Gemeinschaft (1899).
naturalizm pedagogiczny, koncepcja wychowania, zw. też natywiz-mcm, pajdocentryzmem lub teorią swobodnego wychowania, polegająca na utożsamieniu procesu wychowania jednostki z dostosowaniem się wychowawcy do toku jej naturalnego, spontanicznego rozwoju. Najskrajniej n.p. pojmowali twórcy teorii swobodnego W7chowania J.J. Rousseau i L. Tołstoj, którzy głosili hasła negatyw-nego wychowania, tj. rezygnacji z oddziaływania pedagogicznego i pozostawienia dzieciom pełnej swobody. .Mniej skrajni przedstawiciele n.p., np. J.A. Komeński czy J.H. Pestalozzi, zakładali, że sku-
3 Słownik pedagogiczny
/