18709 skanuj0005 (216)

114 6. Zagospodarowanie turystyczne

•    hotele (niem. Hotel), które muszą mieć co najmniej 20 pokoi o wysokim standardzie, recepcję i restaurację;

•    małe hotele (niem. Hotel gami), które mają restaurację oferującą tylko śniadania;

•    pensjonaty (niem. Hotel pension, Pension, Fremdenheim), które świadczą usługi w ograniczonym zakresie, a restauracje są dostępne tylko dla gości hotelowych;

•    zajazdy (niem. Gasthof), w których mogą być świadczone noclegi, ale dla których głównym źródłem obrotów jest restauracja;

•    motele (niem. Motel), które są zlokalizowane przy szosach;

•    hotele apartamentowe (niem. Aparthotel), które świadczą usługi w ograniczonym zakresie;

•    hotele uzdrowiskowe (niem. Kurhotel), położone zwykle w miejscowościach uzdrowiskowych i zapewniające często opiekę medyczną oraz prowadzące restaurację z daniami dietetycznymi;

•    pensjonaty uzdrowiskowe (niem. Kurheim), znajdujące się również w miejscowościach uzdrowiskowych, świadczące w ograniczonym stopniu usługi medyczne oraz prowadzące (również w ograniczonym zakresie) kuchnię dietetyczną;

•    ośrodki wakacyjne (niem. Ferienzenter, Feriendorf, Ferienpark), które muszą mieć co najmniej 50 domków wakacyjnych (kempingowych) lub apartamentów i są wyposażone w różne urządzenia sportowo-rekreacyjne.

Z kolei w Kanadzie co innego znaczy termin motel, a co innego motor hotel i motor inn [Bloomfield 1996], podczas gdy w Polsce i Niemczech określenie „motel” ma tylko jedno znaczenie. W porównaniach międzynarodowych dużo trudności sprawia więc to, że praktycznie każde państwo stosuje własną klasyfikację obiektów noclegowych.

Na podstawie danych zawartych w tabeli 8 moża zauważyć, że struktura bazy noclegowej może się różnić w zależności od pory roku. W krajach Europy i Ameryki Północnej w sezonie zimowym niektóre obiekty noclegowe są dla turystów niedostępne, m.in. z powodu warunków klimatycznych (np. kempingi, schroniska górskie), jak również z powodu zmniejszonego natężenia ruchu turystycznego. Więc w porze letniej liczba miejsc noclegowych jest na ogół większa niż zimą. Dane dla Austrii pokazują, że w sezonie letnim, w okresie zwiększonego ruchu turystycznego z powodu urlopów i wakacji szkolnych, udział apartamentów, kwater prywatnych i kwater wiejskich (gospodarstw agroturystycznych) jest większy niż w porze zimowej. Zjawisko to sprawia, że w zależności od pory roku zmienia się również rozkład przestrzenny bazy noclegowej. Jak podaje K. Klimkiewicz [1997], np. w kraju związkowym Burgenland (Austria) w porze letniej liczba miejsc noclegowych jest wyższa niż zimą, m.in. z powodu rozwiniętej agroturystyki.