20081 Zdjęciee7

na przestrzeni ostatniego trzydziestolecia. Ukazuje on natomiast wielkie bogactwo i całą różnorodność ob-rzędowości funkcjonującej w życiu społeczeństwa socjalistycznego. Świadczy to niezbicie o tym, iż dzień dzisiejszy tworzy nowe zwyczaje, obrzędy i święta będące odzwierciedleniem nowych warunków bytu społecznego naszego narodu, jego postaw ideowo-politycz-nych i kulturowych. Również osiągnięcia naszego rozwoju społecznego i zdobycze budownictwa socjalistycznego znajdują swój wyraz w sferze życia obrzędowego.

Praktyka dotychczasowego działania społeczno-in-stytucjonalnego w zakresie tworzenia i upowszechniania różnorodnych form świeckiej socjalistycznej obrzędowości w życiu publicznym, zawodowym i rodzinnym naszego społeczeństwa pozwala na następującą rekapitulację aktualnego stanu rzeczy:

— Ukształtowany został ogólny schemat tych wszystkich obrzędów i świąt, które odgrywają zasadniczą rolę w życiu grup społecznych i jednostek ludzkich, oraz tych, które stanowią ceremonialną oprawę ważnych i przełomowych momentów w biografii społeczeństwa i jednostek ludzkich, co szczególnie u-jawnia się w rozwoju obrzędowości obywatelskiej. W zasadzie można uznać ten etap działania za zakończony, niewiele bowiem jeszcze nowych obrzędów i świąt może zostać do tego schematu wpisanych.

— W ostatnim dziesięcioleciu wystąpiło zjawisko podejmowania problematyki rozwoju obrzędowości socjalistycznej przez Front Jedności Narodowej, organizacje młodzieżowe i związkowe, zorganizowany ruch laicki oraz wojsko. Działania tych organizacji przyczyniły się do powstania wielu nowych obrzędów

. tli oraz do ich popularyzacji i upowszechniania i róhiych kręgach społecznych. Ponadto przy czynnym współudziale regionalnego ruchu kulturalnego ukształtowane zostały regionalne formy obrzędowości, która nawiązuje do dawnych tradycji ludowych i ple-bejsko-proletariackich oraz stanowi wyraz nowych potrzeb kulturowych społeczeństwa socjalistycznego.

— Rozwój obrzędowości socjalistycznej dokonuje się na płaszczyźnie ogólnych procesów laicyzacyjnych, trwa konfrontacja ideologiczna z mocno zakorzenionymi jeszcze w świadomości pewnej części społeczeństwa reliktami obyczajowymi minionych epok. Wynika stąd określona polityka tworzenia i upowszechniania socjalistycznej obrzędowości w aspekcie pozytywnym, tzn. nie w kategoriach przeciwstawienia jej obrzędowości religijnej, ale w kategoriach integracji moralno--politycznej społeczeństwa i areligijnego zaspokajania potrzeb jego życia duchowego. Akceptacja obrzędów i świąt socjalistycznych przez szerokie kręgi społeczne, a w tym także przez ludzi wierzących, stała się faktem. Nie oznacza to jednak, iż dane obrzędy i święta nie wypełniają roli instrumentalnej w procesach pogłębiania przemian laicyzacyjnych oraz kształtowania naukowego światopoglądu materialistycznego. Realizacja tych zadań wynika z socjalistycznego charakteru funkcjonującej w naszym życiu obrzędowości świec-.kiej.

Zaobserwować można również zjawisko bardzo intensywnego narastania zapotrzebowania społecznego na nowe formy obrzędowości socjalistycznej oraz szybszą akceptację tych wszystkich obrzędów i świąt, które tworzone były w oparciu o postępowe tradycje naszej kultury i życia społecznego, a więc które mają odniesienia historyczne do faktografii z naszych dziejów