29. Lawina
Przybory: Szarfy (tyle, ile dzieci).
Przygotowanie: Dzieci stoją w rozsypce. Jedno wyznaczone, udekorowane szarfą, stoi 2 boku.
Zabawa: Wyznaczone dziecko, w szarfie, biegnie za uciekającymi, starając się któreś dotknąć ręką. Każde złapane otrzymuje od nauczycielki szarfę i pomaga łapać. W ten sposób stopniowo wszystkie dzieci otrzymują szarfy i wtedy zabawa się kończy.
Zabawa nadaje się do przeprowadzenia w ogrodzie na wyznaczonym i ograniczonym terenie.
30. Gospodyai i kury Przybory: Szarfa dla gospodyiń. Przygotowanie: Wyznaczenie terenu zabawy, Wybrane dziecko-pospodyni wkłada szarfę, aby było widoczne dla wszystkich. Z boku narysowany kurnik, 7. drugiej strony — domek gospodyni.
Zabawa; Kury wychodzą z kurnika i biegają swobodnie. Gospodyni wychodzi z domu i łapie kury Złapaną kurę zabiera do swego domku. Gdy umówiona liczba kur jest złapana (3—4), wybiera się nową gospodynię spośród dzieci, które uniknęły złapania. Gospodyni wolno łapać kury tylko :iu podwórku, kiedy schowają się do kurnika nic mogą być łapane.
31. Szczupak i karasie
P r z y bory: Szarfa dla szczupaka. Przygotowanie: Wyznaczenie terenu zabawy. Po obu przeciwległych stronach wyznaczamy dwoma liniami, w odległości 3 kroków od siebie, wąski pas — mieliznę, na której karasie są bezpieczne. W momencie rozpoczęcia zabawy kurasie są po jednej stronie boiska, szczupak po przeciwnej.
Zabawa: Karasie wybiegają i swobodnie pły-toają w wodzie. Szczupak wybiega z przeciwnej strony i stara się złapać jak najwięcej karasi. Złapane karasie zabiera ze sobą. Karasie biegną przed siebie i nie wolno im zawracać na dawne miejsce, szczupakowi zaś nie wolno wbiegać na mielizną. Gdy szczupak złapie umówioną liczbę karasi, zabawa zaczyna się od początku.
32. Wyścig po piłkę Przybór y: Duża piłka.
Przygotowanie: Dzieci siedzą w kole w takich odstępach, żeby rnożna było swobodnie podawać piłkę.
Zabawa: Dzieci podają piłkę z rąk do rąk. Na hasło: „Stój!” — momentalnie zatrzymują piłkę. To dziecko, które trzymało piłkę, i następne, które miało ją otrzymać, wstają, cofają śię o duży krok poza obwód koła, odwracają do siebie plecami i na klasnięcie biegną dookoła. Kto pierwszy dobiegnie na miejsce, otrzymuje piłkę i podaje ją dalej. Po opanowaniu zabawy można wprowadzić dwie piłki: jedna idzie w prawo, druga w lewo. liieg dookoła wykonują te dzieci, u których spotkały się piłki.
33. Kto prędzej dookoła?
Przygotowanie: Dzieci stoją w ciasnym kółeczku twarzą do środka, jedno znajduje się poza kołem.
Zabawa: Wyznaczone dziecko chodzi poza kołem i niespodziewanie dotyka kogoś z koła, następnie biegnie szybko w tym samym kierunku. Dotknięte dziecko wybiega z koła w kierunku przeciwnym. Kto pierwszy dobiegnie do pustego
87