■I
9«y
I <30 orórri
*• r.«H* ry, 2, *<•«•. 3. *«-4r 'H.tiyjny, 4, wyml Vft n t.k «l«p|.,
». ■pr*tarka. t, k• I u an a a>i«r»(y| n7. akalraktary lyy. ■nl.ir-iiUl «r“ . S. kol u mu y r ill yf l iMy) *. qhl o4nla«,
10. aki orni k kul o a I onu
I. k a mo r ■ ......... |. faakior. 3. pr »• • f ■ . «- *•'***"■ » »•*
iri...ci, k. «h I o a n I « » ■ 7. «a-«*«-«. »• »ss«sl*la«si * k.l.— y
raklyfl kakyjna, 10. iklaMlł •ykl*a.fc•
Rys. 167. Schemat instalacji do produkcji cykloheksanom* metodą odwodornienia cykloheksanolu
Rys. 166. Schemat instalacji odwodomlania n-butonu do butadisnu . (CAA - amoniakalny roztwór octanu miedzi)
lacja wytwarzania butadisnu omówiony metody o zdolności 70 tya. t/r. pracuje od 1971 r. w HZRiP w Płocku. H skali światowaj metoda ta traci znaczenie z uwagi na wysoki koszt produkcji butadienu. Obecnie odwodor-nienia n-butonu stanowi tylko 3% światowej produkcji butadienu.
Otrzymywanie cykloheksanom! przez odwodornionie cykloheksanolu ,
Synteza cykloheksanami z cykloheksanolu oparte jest na następującej reekcjii
&H-*65 kj/aol
Reakcja przebiega w temp. 450°C, w obecności katalizatora (międl, tlenek cynku lub kształtki blaszane z ocynkowanego telaza). Endotermiczna, wysokotemperaturowa reakcja odwodornienia przebiega dzięki przeponowemu grzeniu rurek reaktora gazami spalinowymi (rya. 167). Czas kontaktu surowca z katalizatorem wynosi ok. 1 s. Produkty reakcji po opuszczeaiu aparatu kontaktowego ochładza się uzyskując kondensat surowego cyklohek-•anonu oraz wodór (wodór po oczyszczaniu mole byC wykorzystany do uwodornienia fenolu na cyklohsksanol). Surowy cykloheksanon zawiera ok. 90% cykloheksanom!, 17,5% nie przsrsagowsnago cykloheksanolu, 0.5% powstającego ubocznie cykloheksenu oraz dosdeaskę substancji polimarycz-nych. Oczyszcza się go przez rektyfikację, zawracając nie przereagowany cykloheksanol do procesu.
576