24910 IMG"51

p

topi!

b) w przypadku biologicznego oczyszczania ścieków równą 10-krotnej maksymalnej dobowej ilości dopływających ścieków.

Ścieki przepływające przez osadnik gnilny pozbawiane są większości ciał zawieszonych, które opadając na jego dno ulegają procesom gnilnym. Najwięcej osadu gromadzi się na dnie pierwszej komory. Ponadto na powierzchni ścieków tworzy się kożuch. Osad i kożuch najlepiej jest usuwać dwa lub trzy razy w ciągu roku. Kożuch można kompostować i użyć jako nawóz.

Dłuższe przetrzymywanie ścieków w osadniku, np. 10—20 dni, powoduje powolną fermentacją i polepsza na ogół niedostateczny stopień oczyszczenia ścieków.

Według zasad projektowania liczba komór osadnika zależy od jego objętości i powinna wynosić:

- przy objętości użytecznej 3—4 m³ — 2 lub 3 komory,

-    przy objętości użytecznej 4—15 m³ — 3 komory,

-    przy objętości użytecznej ponad 15 m³ — 3 lub 4 komory.

Objętość użyteczna osadnika gnilnego nie może być mniejsza od 3 m³ przy oczyszczeniu mechanicznym oraz 6 m³ przy oczyszczaniu biologicznym, objętość użyteczna zaś 1 komory nie może być mniejsza od 1 m³.

Objętość użyteczną poszczególnych komór w stosunku do całkowitej objętości użytecznej osadnika, licząc kolejno z przepływem ścieków, zaleca się przyjmować:

-    przy dwu komorach — 2/3, 1/3,

-    przy trzech komorach — 1/2, 1/4, 1/4,

-    przy czterech komorach — 2/5, 1/5, 1/5, 1/5,

Głębokość części użytecznej osadnika gnilnego nie może być mniejsza od

I m nr:i / mr mmmn:i nr/.-k r:ir/:n~- n: i O .mii i i; u uh u.irtPsiT_

;.. _sZC7J

ktav#^S1

1

, dla zapewnienia 01 yilazowe ffi szczeU - przewód doprowa*

cję wywiewną,

-    dla zapewnienia d na stropie ostatr

-    wszystkie komoi mem kożucha. Osadniki gnilne

żelbetowych). Kom można uzyskać dv

-    przez odpowie

-    przez uszczeln