b) w przypadku biologicznego oczyszczania ścieków równą 10-krotnej maksymalnej dobowej ilości dopływających ścieków.
Ścieki przepływające przez osadnik gnilny pozbawiane są większości ciał zawieszonych, które opadając na jego dno ulegają procesom gnilnym. Najwięcej osadu gromadzi się na dnie pierwszej komory. Ponadto na powierzchni ścieków tworzy się kożuch. Osad i kożuch najlepiej jest usuwać dwa lub trzy razy w ciągu roku. Kożuch można kompostować i użyć jako nawóz.
Dłuższe przetrzymywanie ścieków w osadniku, np. 10—20 dni, powoduje powolną fermentacją i polepsza na ogół niedostateczny stopień oczyszczenia ścieków.
Według zasad projektowania liczba komór osadnika zależy od jego objętości i powinna wynosić:
— przy objętości użytecznej 3—4 m3 — 2 lub 3 komory,
— przy objętości użytecznej 4—15 m3 — 3 komory,
- przy objętości użytecznej ponad 15 m3 — 3 lub 4 komory.
Objętość użyteczna osadnika gnilnego nie może być mniejsza od 3 m3 przy
oczyszczeniu mechanicznym oraz 6 m3 przy oczyszczaniu biologicznym, objętość użyteczna zaś 1 komory nie może być mniejsza od 1 m3.
Objętość użyteczną poszczególnych komór w stosunku do całkowitej objętości użytecznej osadnika, licząc kolejno z przepływem ścieków, zaleca się przyjmować:
- przy dwu komorach — 2/3, 1/3,
— przy trzech komorach — 1/2, 1/4, 1/4, ps? przy czterech komorach — 2/5, 1/5, 1/5, 1/5,
Głębokość części użytecznej osadnika gnilnego nie może być mniejsza od 1 m oraz nie powinna przekraczać następujących wartości:
— przy objętości użytecznej 3—4 m3 — 1,5 m,
— przy objętości użytecznej 4—15 m3 — 2,2 m,
— przy objętości użytecznej 15—20 m3 — 2,5 m,
— przy objętości użytecznej ponad 50 m3 ^3,0 m.
Ponadto osadniki gnilne powinny spełniać następujące warunki [65]:
- wysokość przestrzeni osadnika ponad zwierciadłem ścieków nie powinna być mniejsza niż 0,35 m,
- wewnętrzna szerokość osadnika prostokątnego nie może być mniejsza niż 0,75 m,
- wewnętrzna średnica osadnika lub jego komór o kształcie kołowym nie może być mniejsza niż 1,0 m,
— ścieki do osadnika należy doprowadzić przewodem o średnicy min. 150 mm, a jego dno powinno się znajdować 0,1 m powyżej obliczeniowego zwierciadła ścieków,
- ścieki z osadnika należy odprowadzić przewodem o średnicy min. 150 mm, którego dno powinno się znajdować na poziomie zwierciadła ścieków,
- wylot ścieków od wewnątrz osadnika powinien być zaopatrzony w trójnik zanurzony min. 0,3 m poniżej zwierciadła ścieków i wystający 0,2 m ponad
_7wiprnaHlo_' ■ '■>' ’ " ■_I_*’•'-**■*- wB ■■__L